Tevfik Fikret'in "Bir Lahzai Teahhur(bir anlık gecikme) adlı şiirinde hünkarın süikastten kurtulmasından duyulan teessüf şöyle dile getirilir:
Ey avcı, damını bilhude kurmadın
Attın fakat yazıkki yazıklar ki vurmadın.
" İfade özgürlüğünü o dönemde yürürlükten kaldırıldığını" idda edenler hünkarın süikasstten kurtulmasına alkış tutanların üzüntülerini açıkça dile getirmelerini nasıl açıklayabilir?
Aslında bu hususta sorulması icap eden en öenmli soru şudur:
Sultana olan kini ve nefretinden ötürü Ermeni komitacıları dahi alkışlayacak kadar basiret ve ferasetten yoksunlaşmak gaflet midir yoksa ihanet midir?