"Bu duvarların dili olsaydı da..." Poirot başını salladı. "Dilleri olması yetmez. Gözleri ve kulakları da olması gerek. Fakat..." Eliyle kütüphaneye vurdu. "... eşyaların daima dilsiz olduklarını da sanmayın. Onlar bazen benimle konuşurlar. Sandalyeler, masalar... bana bazı haberler verirler."
Sayfa 70Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.