Locke & Key maceram maalesef dizi ile başladı ki kendisi kocaman bir hayal kırıklığıdır. Diziyi izlerken "Acaba hikayenin orijinali nasıldır?" diye düşünüp grafik romanlara başladım. İyi ki de başlamışım. 20 yıllık hayatımda verdiğim en iyi kararlardan biriydi. Diziyi ne kadar beğenmediysem grafik romanları tam da o kadar beğendim. Hayatım boyunca okuduğum en iyi hikayelerden biriydi. Umarım devamı kısa sürede dilimize çevrilir. Locke & Key, babaları trajik bir şekilde ölen Kinsey, Tyler ve Bode adındaki üç kardeşin yeni taşındıkları aile evinde sihirli anahtarları keşfetmeleriyle kendilerini tehlikeli bir maceranın içinde bulmalarını anlatıyor. Locke & Key ile ilgili sevmediğim tek şey ciltler arasındaki zaman farkı oldu. Her cilt bir öncekinden bir ya da birkaç ay sonra geçiyor. Bazı ciltlerin sonu aşırı heyecanlı bittiğinden hikaye hemen kaldığı yerden devam etsin istedim ama bir baktım ki karakterlerimiz dışarıda kar topu oynuyorlar. Ara ara hevesim kursağımda kaldı biraz. Grafik romanların hikayesi de kurgusu da muazzam. Uzun zamandır bir şeyi okurken bu kadar haz almamıştım. Locke & Key, Joe Hill'den okuduğum ilk eserdi ve adamın tarzına bayıldım. Özellikle kurgunun dizide mahvedilmesini izledikten sonra Joe Hill'in birazcık da şov yaptığını düşünüyorum. Locke & Key'in karakterlerini çok sevdiğimi söyleyemeyeceğim. Bode'i aslında gayet sevmiştim. Okumaktan zevk aldığım bir anlatıcı oldu ama dizideki halini aklımdan sökemedim daha. Bu yüzden de kendisini övme yetisine kavuşamadım henüz. Tyler ve Kinsey ise çoğu zaman sinirimi bozdular. Niye daha tanışalı bir ay bile olmamış birine anahtarlardan bahsedersin ki? Ne tür bir salaklık seviyesi bu? Buna rağmen grafik romandaki bütün karakterlerin gayet iyi anlatıldıklarını düşünüyorum. Özellikle yaşadıkları duygu karmaşası bakımından. Babalarının ölümü, taşınmaları, anahtarlar ve Dodge... Yaşadıkları duygusal rollercoasterlara tanık olmak ve bunun geçiştirilmemesi gayet hoştu. Locke & Key'in her cildinde neredeyse tek anahtar işliyoruz. Bu durum da okuyucuya -tabii karakterlere de- anahtarları tanıma, nasıl ve niçin kullanıldıklarını düzgünce öğrenme şansı tanıyor. Tabii Bode gördüğü her anahtarı bir yerlere sokmaya çok meraklı ama neyse. Açıkcası her cilde bir ya da iki anahtar mevzusu benim hoşuma gitti. Dizide peşlerinden kovalayan varmış gibi hepsini neredeyse bir anda buldular, hiçbirini de mantıklı kullanmayı beceremediler. Grafik romanda ise anahtarları gerçekten tanıma fırsatı bulduk. Olay örgüsü bence tam da tadındaydı. Bu zaman geçme olayı okurken biraz tadımı kaçırdı, doğru ama bu durumun biraz da benim hızlı okumamdan kaynaklandığını düşünüyorum. Bunun dışında müthiş keyif aldım okurken. Karakterlerin anahtarların ne olduğunu kavramaları, Dodge'ın planını keşfetmeleri ve Keyhouse'un geçmişine tanık olmamız gayet iyi yazılmıştı. Anahtarların nasıl ortaya çıktığını ve yetişkinlerin neden sihri göremediğini öğrenmek dizi izleyicilerinin henüz erişemediği bir lütuf. Kabul, Gabriel Rodríguez'ın karakter çizimlerini başta pek beğenmedim. Mekan ve anahtarların çizimini beğenmiş olsam da genel olarak adamın çizim tarzına alışmak için biraz süre geçmesi gerekti. Alıştıktan sonra da diziyi izlerken çok garip hissettim ama olsun. Şimdi dönüp bakınca ise Locke & Key'i düşününce aklıma gelen ilk şey Bode'i head keyi kullanırken ki hali. İlk başta aşırı garip geldi ve dizi versiyonu hala tercihim ama çok iyi sahneydi. Ben bütün seriyi üç günde bitirdim. Şimdi dönüp bakınca keşke üç yılda bitirseydim diyorum. Böyle kaliteli bir seriyi bu kadar hızlı tüketmek beni biraz üzdü açıkcası. Gerçi Locke & Key sayesinde reading slumptan çıktım ama seriyi okurken sürünmeyi bu duruma yeğlerdim. Ben çok sevdim, okurken de müthiş keyif aldım. Bu kalitedr hikayeler okumak çok sık başımıza gelen bir şey değil. Mutlaka ama mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Eminim ki pişman olmayacaksınız. Not: Biri toplu olmak üzere seriye dahil olan beş one-shot daha var. Ben ikisini okudum. Aslında yorumu yazmadan önce hepsini okuyacaktım ama diğer üçünü sonrası için saklamak istedim. Açıkcası benim okuduğum one-shotlar beni ana hikaye kadar tatmin etmedi ama yine de sonunda, "Aa güzel bir hikayeydi." dedirtti.

Locke & Key, Vol. 4Joe Hill · IDW Publishing · 20137 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin