Bu anlamda Montaigne bizi zaaflarımızla barıştırır ve kendimizi olduğumuz gibi sevmeye teşvik eder.'En amansız hastalığımız kendimizi hor görmemizdir'. Bu nedenle herkes mecbur olduğu dostluğu geliştirmeli ve üzüntülerden kurtulmak için dostluktan yararlanmalıdır... Üzüntü herzaman zararlı, herzaman bir hastalık, bir çılgınlıktır, korkaklıktır, alçaklıktır aşağılık bir şeydir.
Sayfa 100Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.