hêja: lucretia.. roma krallığının son kralı olan II. tarquin’in oğlu sextus tarafından kaçırılıp tecavüz edilen bir romalı. kendisi bu olaya dayanamayıp intihar etmişti ve bu devrimin ateşi oldu, II. tarquin tahttan indirildi ardından birçok soylu aile roma’dan kovuldu ve roma’nın uzun yıllar sürecek olan cumhuriyet rejiminin ilk adımları atıldı. bu ve benzeri olayları unutmak istemiyorum çünkü hatırladıkça kendimden, hepimizden utanıyorum. bir insanın ölümü, bir tecavüz ve bir alı koyma... bunun için dünyayı yaksak yeridir ama biz neden sessisiz diye soruyorum kendime, biz neden alışıyoruz tecavüzlere, insan öldürmelere, kısacası toplumsal her rezilliğe? her sabah nefretle uyanıyorum, sessiz kalmanın nefretiyle. bunu çevremdeki insanlara özellikle kadın arkadaşlarıma söylediğim de bana “bunları bu kadar düşünürsek hayat yaşanmaz” dediler. evet, ben bu hayatı yaşamıyorum ama ben onların aksine kendimi bu hayat için değiştirmeyeceğim, ben hayatı değiştireceğim en azından deneyeceğim. ben roma’yı yakmak istiyorum, kendimi yakarak.ve bunu tam anlamıyla yapana kadar lucretia’ları hatırlayacak ve bir şeyler yapmadığım her an suçluluğumun cezasını çekeceğim. layığını bulamamış her lucretia için, başka bir lucretia canından olmasın diye bir brutus olmaya çalışacağım!

lucretia.. roma krallığının son kralı olan II. tarquin’in oğlu sextus tarafından kaçırılıp tecavüz edilen bir romalı. kendisi bu olaya dayanamayıp intihar etmişti ve bu devrimin ateşi oldu, II. tarquin tahttan indirildi ardından birçok soylu aile roma’dan kovuldu ve roma’nın uzun yıllar sürecek olan cumhuriyet rejiminin ilk adımları atıldı. bu ve benzeri olayları unutmak istemiyorum çünkü hatırladıkça kendimden, hepimizden utanıyorum. bir insanın ölümü, bir tecavüz ve bir alı koyma... bunun için dünyayı yaksak yeridir ama biz neden sessisiz diye soruyorum kendime, biz neden alışıyoruz tecavüzlere, insan öldürmelere, kısacası toplumsal her rezilliğe? her sabah nefretle uyanıyorum, sessiz kalmanın nefretiyle. bunu çevremdeki insanlara özellikle kadın arkadaşlarıma söylediğim de bana “bunları bu kadar düşünürsek hayat yaşanmaz” dediler. evet, ben bu hayatı yaşamıyorum ama ben onların aksine kendimi bu hayat için değiştirmeyeceğim, ben hayatı değiştireceğim en azından deneyeceğim. ben roma’yı yakmak istiyorum, kendimi yakarak.ve bunu tam anlamıyla yapana kadar lucretia’ları hatırlayacak ve bir şeyler yapmadığım her an suçluluğumun cezasını çekeceğim. layığını bulamamış her lucretia için, başka bir lucretia canından olmasın diye bir brutus olmaya çalışacağım!

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hêja