Öncelikle şunu belirtmek isterim ki inceleme yazmayı pek becerebildiğimi düşünmüyorum. Bu platformda öyle güzel araştırıp, yazan okurlar varken bu işi onlara bırakmak daha doğru gibi geliyor. Amma velakin bu kitap bende öyle güzel duygular ve düşünceler uyandırdı ki bunları yazmadan ve burada paylaşmadan geçmek istemedim. Hayatımda hepi topu 7 ülke görmüş biri olarak, görmüş diyorum çünkü bir ülkeyi "gezmiş" olmak için zannımca birçok yerini keşfetmiş olmak gerekiyor, belki de bu konuda yine birçok insana kıyasla "şanslıyım". Ama kitap bittiğinde aslında neler kaçırdığımı şöyle bir durdum ve düşündüm... Evli bir çift düşünün konfor alanlarından çıkıp dünyanın değişik yerlerini gezmeyi hemde bunu bisikletler üzerinde yapmayı kafaya koymuşlar. Ne büyük çılgınlık...! 2007 yılında uzun bir hazırlanma sonrası çok sevdikleri bisikletlerine atlayıp Bursa'dan yola çikarak Iran'a oradan Pakistan'a, Hindistan'a ve en son Nepal'a pedal ceviriyorlar. Yazmış oldukları bu kitap onların bu gezilerinde aldıkları notlardan oluşuyor. Öyle sıkıcı bir gezi günlüğü tarzında olduğunu düşünmeyin daha çok 22 başlığa ayrılmış ufak bir macera kitabı gibi. 5 ülke için 5 yemek, 5 iklim, 5 kötülük... Her başlığın altına ayrı ayrı 5 ülke için yazılmış anılar. Belki de o ülke hakkında hiç duymadığımız notlar, değişik dünyaların bambaşka kültürleri. Sanki sizi de arkalarına atmışlar ve onlarla bir geziyorsunuz... Bisikletlerini, onlara isim takacak kadar çok seviyorlar. Kolay olmuyor elbette. Başlarından talihsiz şeyler geçiyor ama etraflarındaki kendi yakınları dahil herkesin tüm olumsuz eleştirilerine kulak tıkayıp hedeflerine ulaşıyorlar...hemde kendilerine gezinin sonunda bir çok şey katarak. Yanılmıyorsam ileriki senelerde bir çok ülkeyi yine bu şekilde gezmişler. hurriyet.com.tr/amp/galeri-burs... Kitap bittiğinde zamanımızı ne kadar boş şeylerle geçiriyoruz ve hayattan neler kaçırıyoruz aslında dedim. "Bu sabah bir çocuk bakkala ekmek almaya gitti, kahvede çaycı İbrahim 37692. kez çay koydu bardağa, birileri dükkân önünde oluşturdukları tabure çemberinde ülkeyi kurtardı ateşli biçimde, umut veya umutsuzluk inşa etti, başka birinin 10 yaşındayken hatırladığı haber başlıklarıydı Kıbrıs, terör, işsizlik, yolsuzluk, rüşvet, bddk, seçimler, yoksulluk... şimdi 40 yaşındaydı ve haberlerde pek bir şey değişmemişti, kendi hayatında da pek bir şey değişmediği gibi, sadece artık evliydi çocukları vardı, omuzlarındaki yük daha bir ağırdı, üniversiteyi kazanamamış işinden memnun olmayan gönlünce sevgili de bulamamış bir başkası yalnızlığını mutsuzluğunu Fener’in kaybetmesi GS nin kazanmasıyla daha bir abartılı kutladı dün gece, 24 yaşındaydı ve 24 yıl onu nitelikli olgun, ahlaklı, bilinçli yapmaya yetmemişti, hala mutsuzdu, belki bu mutsuzluktan daha bir coşkulu bağırdı GS diye.. windows vista yı üretenler bile belki böyle abartılı kutlamamışlardı başarılarını, üstelik bu seferki kendi başarısı bile değildi, ertesi gün ölecek olsa hayatının 24 başarısız yıldan ibaret olmasının verdiği öfke, kin, garabet, eziklik, korkuydu belki onu bağırtan. Bazı coğrafyalar çok konuşup hiçbir şey üretmeyenler coğrafyasıdır, ve bu kısır döngüyü kıramayan, hatta farkına bile varmayan şuursuz coğrafyalar... Pek azdır bir Amritsar, Badashi, Tac Mahal gören, Muson yağmurlarında ıslanan, Atlastan Pasifiğe tren, bisiklet seyahati yapabilen..." Tüketim çılgınlığına ara verip keşke hepimiz böyle çılgınlıklar yapabilsek..!

Pedalımda 5 ÜlkeSoner Sarıhan · Optimist Yayın Dağıtım · 201361 okunma

··

33 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şahsına münhasır