acaba aynı şeyleri mi düşünüyorum diye içimden geçiyor bazen. sanki küçük kalbim ve kıt aklımda başka bir düşünce kalmamış gibi geliyor. sonra senin sevginin ışığıyla öyle geniş bir vadi görünüyor ki bu gözler dünya hayatında o kadar güzel bir yeri göremezler herhalde. aslında gördüğüm her yeri seninleymiş gibi görmek bana bu kadar güzel gördüren yegane düşünce. yani alelade bir manzara yanımda sen olursan bana cennet gibi geliyor ya da bir şarkı seninle dinliyorken dünyanın en güzel tınısına dönüşüyor demek istiyorum... ne senden önce böyle bi şey hissettim ne de senden sonra hissedeceğimi zannetmiiyorum. biliyor musun kendimi hiç de küçük görmüyorum ama hazret olacak kadar da günahsız ve yüce biri de değilim sadece demek istediğim elimden her iş gelir, hayallerime ulaşabilecek imkanlarım var, gelecekte güzel yerlerde olabilecek gücüm var... yaratan insanı çok güzel özelliklerle donatmış ve ona endi yolunu çizebileceği bir irade vermiş. insan ise bazen bu iradeyi yanlış yola gitmek için kullanır ve hata yapar. işte ben böyle bir hale düştüm, pusulam şaştı rotam karıştı ve büyük bir bataklığın ortasında sensizliğin karanlığında kaldım. tek dileğim tüm bunları düzeltebilmek ve gemimizin rotasını seninle birlikte yeniden mavi sonsuzluklara çevirmek... dahiliye sınavından kalmıştım ama bu hiç dert değildi çünkü dahiliye bütünlemesi oldukça basit olan çoğunluğu eski hatta bir önceki sınavlarda sorulan sorulardan oluşuyordu. ancak tam sınav arefesinde bir arkadaşımız gidip bir hocaya sınavın zaten çok kolay olduğunu ve bu yüzden daha erken bir tarihte yapılması gerektiğini söylemiş. o gün sorular değişti ve biz yepyeni sorulardan oluşan bir sınava girmek zorunda kaldık. demek istediğim umarım dönemindeki arkadaşların hocaları çok fazla kızdırmayıp sınavın basitliğine balta vurmazlar... iyi geceler gördüğüm en güzel gözlerin sahibi...