Ben seni dinledim, sen de dinle beni
Bu dünya kendini çok sevdirmiş sana
Bütün ayıbı erdem görünmüş sana
Şaşırmam sana, meselden gelir
Hangi şey sevilirse onun ayıbı gider
Sevdiğin için dünya ayıbının tümü
Sana olmuş erdem ey ilde ulu
Ne der işit bu sevmiş kişi
Sevene sevilene ayıbı erdem başı
Sevgilinin nişanı şudur, bu belli
Sevilenin ayıbı erdem olur ey ünlü
Dünyayı sevdiğinin nişanı budur senin
Bütün ayıbını erdem saymış gönlün
Nasıl översin bu dünyayı bana
Onun kusurlarını ben sayayım sana
Adem yanılınca Tanrı onu kınadı
Bu dünyayı ona zindan etti güçlü Tanrı
Sen zindanda ne arzu ve dilek ararsın
Dilek Cennet içinde bulunur
Adem Cennet içinde yedi buğdayı
Bu dünya evi ona arınması için yaratıldı
Şeytan sever Tanrı'nın yerdiğini
Daha çok sever onun bıraktığını
Tanrı bir kulunu seçerse
Ona dünyalık vermez, arıtır yolunu
Çok da iyi değildir bu dünya mutluluğu
Tanrı'dan uzaklaştırır, budur getiren dinin sonunu
Tanrı'yım ben diye böbürlenen kişi
Dünyayı istedi ama ölüp gitti it gibi
İnsan zenginleşirse halkın kötüsü olur
Alçakgönüllülük ancak yoksullukla olur
Yalın doğmuş olan insan yalın gidecektir
Neye yarar dünyayı toplamak, yine bırakılacaktır
Neden kendini aldatıyorsun ey ölümlü
Sen iki günlük konuksun burada
Bilirsin ki yaşam ölüme doğrudur
Hazırlandı ölüm, vaktini bekler
Bir kapı açıldı dünya, diğer bir kapı
Ölüm kapısıdır, açılır, girer insanların hepsi
Kendin iki günlük avuntu için
Göz göre göre yakma kendini
Dönek Dünya vefasızdır, talihini çevirir
Ne verdiyse onu çabucak alır
Sayfa 268 - 269