Gönderi

Ben seni dinledim, sen de dinle beni Bu dünya kendini çok sevdirmiş sana Bütün ayıbı erdem görünmüş sana Şaşırmam sana, meselden gelir Hangi şey sevilirse onun ayıbı gider Sevdiğin için dünya ayıbının tümü Sana olmuş erdem ey ilde ulu Ne der işit bu sevmiş kişi Sevene sevilene ayıbı erdem başı Sevgilinin nişanı şudur, bu belli Sevilenin ayıbı erdem olur ey ünlü Dünyayı sevdiğinin nişanı budur senin Bütün ayıbını erdem saymış gönlün Nasıl översin bu dünyayı bana Onun kusurlarını ben sayayım sana Adem yanılınca Tanrı onu kınadı Bu dünyayı ona zindan etti güçlü Tanrı Sen zindanda ne arzu ve dilek ararsın Dilek Cennet içinde bulunur Adem Cennet içinde yedi buğdayı Bu dünya evi ona arınması için yaratıldı Şeytan sever Tanrı'nın yerdiğini Daha çok sever onun bıraktığını Tanrı bir kulunu seçerse Ona dünyalık vermez, arıtır yolunu Çok da iyi değildir bu dünya mutluluğu Tanrı'dan uzaklaştırır, budur getiren dinin sonunu Tanrı'yım ben diye böbürlenen kişi Dünyayı istedi ama ölüp gitti it gibi İnsan zenginleşirse halkın kötüsü olur Alçakgönüllülük ancak yoksullukla olur Yalın doğmuş olan insan yalın gidecektir Neye yarar dünyayı toplamak, yine bırakılacaktır Neden kendini aldatıyorsun ey ölümlü Sen iki günlük konuksun burada Bilirsin ki yaşam ölüme doğrudur Hazırlandı ölüm, vaktini bekler Bir kapı açıldı dünya, diğer bir kapı Ölüm kapısıdır, açılır, girer insanların hepsi Kendin iki günlük avuntu için Göz göre göre yakma kendini Dönek Dünya vefasızdır, talihini çevirir Ne verdiyse onu çabucak alır
Sayfa 268 - 269
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.