Gönderi
Küçük burjuva çevrelerindeki yozlaşmış aile ilişkilerini en ince ayrıntılarına kadar irdeleyen bu uzun öykü, aynı zamanda toplumun dayattığı, işlevini çoktan yitirmiş kalıplara bilinç düzeyinde baş kaldıran bireyin tragedyasını çarpıcı biçimde dile getirir. Diğer bir ifadeyle sistem içinde köleleşen, sürekli olarak bazı sorumlulukları yerine getirmesi istenen bu sorumluluklar yerine getirilmediğinde toplum tarafından dışarı atılan insanı resmettiği muhteşem öyküsüdür Dönüşüm. Aile baskısı, toplum baskısı, sevdiklerimizi kırmamak adına yaptığımız şeyler onların bizim üzerimizde hakimiyet kurması demek bu da bir nevi İktidar biçimidir. İktidar önce evde ailede başlıyor; her ne kadar samimi olduğu düşünülen bir ilişki biçimi olsa da aile bizim ‘güç’ karşısında, ilerleyen hayatımızda nasıl bir pozisyon alacağımızı öğretiyor. Bunu yaparken sadece korku unsurunu da kullanmıyor, duygularınızı da kullanıyor. Davranışlarınızı ona göre belirliyorsunuz. Sevdiğiniz insanları kırmamak için kendinden taviz veriyoruz, tekrar, tekrar, tekrar… Ta ki bu bir hayat biçimi olana dek. Sonra okul! İtaatin, belli bir kalıba girmenin askeri düzende öğretildiği mekan. “Sus, öğretmene cevap verilmez!”, “Öğretmenden daha iyi mi bileceksin?”, “İtiraz edersen notun düşer” tehditlerle iktidarın gücüne boyun eğmeyi öğreniyorsunuz. Çevreniz size ‘demokrasi’den, ‘fikir özgürlüğü’nden dem vururlar ama siz bu olguyu savunduğunuz zaman size kızabilirler Çünkü, bahsi geçen iktidar gücü onlardadır. Çalışma hayatı da bu üstte anlatılanlardan farklı değil. Bize “yap” denileni yapmak zorundayız, sorgulamaya ya da itiraz etmeye kalktığımızda bu kez en iyi ihtimalle “zam alamamak”, “terfi alamamak” ya da “kovulmak” ile tehdit ediliriz. İktidar bizi her an ve bizim her yanımızdan kuşatmıştır. Bedenimize karışır, cinsel tercihlerimize karışır, dilimize, dinimize, fikrimize, alanımıza, ahlakımıza, aklımıza, ruhumuza… Nefes almak neredeyse imkansızdır.
·
19 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.