Bir; Kitap bitti ama ben de bittim, kitabının sonuna geldik. Bu kitabın beni bu kadar etkileyeceğini beklemiyordum. Ben genel olarak azınlık/göçmen kitaplarına ayrı bir ilgi duyuyorum, bu kitap janranın okuduğum en iyilerinden biri diyebilirim. Girit'in karıştığı dönemlerde doğan İbrahim'in hayatını okuyoruz aslında; evliliğini, ölümlerini, doğumlarını, göçmeleri. Dünya kadar acıyı hiçbir ajitasyona kaçmadan anlatıyor yazar, ve yumru oturuyor boğazınıza. Dönemin siyasal atmosferinden bahsediyor ama politikaya girmiyor. En güzeli de bu sanırım, insan anlatıyor. Savaşlar, politikalar, nefretler üretilirken bir yerlerde, hiçbir şeyden habersiz, bu sonuçlardan direk etkilenen zavallı hayatları anlatıyor. Şimdiki gibi değil tabii, herkes birbirini ayrıştırma, parmak sallama meraklısı değil, kimse kimsenin etnisitesini hakaret olarak kullanmıyor o zamanlar, Hanya birbirini koruyor. hatta olay çıkarmak için ana karadan insan getirtiliyor bu yüzden. Ama ne yaparsın hayatında Girit'i görmeyenler veriyor kararı. Ne yazsam az gerçekten. yazdığı her sayfacanlı canlı gözünüzün önüne geliyor. Hele o göçmeye geri sayımda.. Kalbim ağzımda, bende bekledim sanki, o gemiye bende binecektim. Sonsözü okuyunca anladım aslında bu kitabın nasıl bu kadar derin olabildiğini. Herhangi bir sahneyi demagojiye kaçmadan nasıl bu kadar derine işletebildiğini. Kitabın içinde geçen ve beni en çok etkileyen bir paragrafla bitireyim yorumumu ve herkese de tavsiye edeyim tabii kitabı. (kapağı çok güzelmiş, neden değiştirdinizki sonradan? Benim ki çirkin kapaklı, bu asker yok bende. ) ''Fakat, işte bu noktada zihnim bulanıyor. Biz, şimdi kendi istiklalimiz için harb etmeke haklıysak, istiklali için Osmanlı ile harb eden Giritli Hıristiyanlar haksız mı idi?''

KritimuSabâ Altınsay · Can Yayınları · 200438 okunma

·

85 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Joy Ivy