Ormandaki bir açıklıkta: Er Percy kuş cıvıltıları arasında uyandı. Silahlar yüzünden kuş cıvıltısı duymaya uzun zaman olmuştu. Bir müddet huzur verici sessizlikte uzanmakla yetindi. Seyyar döşeği yerine nemli fakat hoş kokulu çimenlerde yatıyor olması, beyin sarsıntısı geçirdiği için onu biraz endişelendiriyordu. Az öncesine kadar bulunduğu yerde pek fazla hoş bir kokuya rastlamak mümkün değildi. Barut, kızgın yağ, yanık et ve yıkanmamış adamların leş kokusu: İşte Percy, bunlara alışkındı. Er Percy ölüp ölmediğini merak etti. Ne de olsa dehşet verici bir bombardımana maruz kalmıştı. Eh, öldüyse bile onca gürültünün, çığlığın ve çamurun ardından böyle bir cennete hiç itirazı yoktu. Hem cennette olmasaydı, çavuşu ona tekmeyi basar, kolundan tutup ayağa kaldırır, üstünü başını kontrol eder ve bir fincan çay içip iki lokma bir şey yemesi için yemekhaneye yollardı. Fakat ortada ne çavuş ne de ağaçlardan gelen kuş cıvıltıları dışında herhangi bir ses vardı. Şafağın ilk ışıkları gökyüzüne karışırken Er Percy’nin aklından merakla şu düşünce geçti: “Ne ağacı?” Bombardımanlarla paramparça olmamış, yaprakları eksiksiz ağaçlar bir yana hayal meyal ağaca benzer bir ağaç görmeyeli ne kadar zaman geçmişti? Ama şimdi ağaçlarla, hem de bir orman dolusu ağaçla karşı karşıyaydı. Pratik zekâlı ve sistematik bir delikanlı olan Er Percy, sonunda bu rüyada kendisini asla öldürmeye kalkışmamış ağaçlara bakarak endişelenmemeye karar verdi. Tekrar yere uzandı ve bir süreliğine içi geçi. Gözlerini açtığında ortalık günlük güneşlikti ve Percy susamıştı. Ön okumanın devamı için: kayipdunya.com/kayip-dunya/on-...

Uzun DünyaTerry Pratchett · İthaki Yayınları · 201499 okunma

·

137 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kayıp Dünya