1975 yılında yayımlanmış bu eserde, imla açısından, çok az sayıda noktanın bulunduğu, onun yerine virgül ve noktalı virgülün kullanıldığı, yine diyalogların da tırnak işareti, konuşma çizgisi yerine virgülle ayrıldığı, kısacası nokta, noktalı virgül ve virgül dışında hiçbir imla işaretinin kullanılmadığı karmaşık bir anlatım var, önce yayınevinden şüphelendim, herhalde baskı hatası var diye, sonra acaba çevirmen mi böyle bir şey yaptı diye düşündüm, en son eserin aslının da böyle olduğunu, Marquez'in okurlara Saramago tarzıyla sürpriz yaptığını öğrendim, hiç nokta görmeden otuz, kırk sayfalık bölümler okudum, dikkatli incelenirse belki daha uzun noktasız bölümler görülebilir; ayrıca eser altı bölümden oluşuyor ve sadece altı paragraf var, her bölüm bir paragraf, ben genelde kitabın arasına ayracı koyup ara verirken cümleyi ya da paragrafı bitiririm ama bu eserde cümleyi bitirip ara vereyim derken bir bölümü bitirdim hep, zaten Marquez'in anlatımı da bunu yapmaya uygun, kitabı elden bırakmak oldukça zor, benim açımdan öyle, daha önce bir incelemede şöyle demiştim, bu adam menemen tarifi verse, bu anlatım şekliyle yine nobel alırdı, aslında ben bu benzetmeyi sözleri berbat ama bestesi çok güzel yapılmış şarkılar için yaparım, bu benzetme bu esere daha uygun sanırım, yani bu anlatım şekli zihnimde bir şeyler yapıyor ama bunu anlayamadığım için anlatamıyorum, şunu söyleyebilirim Marquez'in diğer yazarlara göre oldukça farklı bir anlatım tekniği ve bana göre enfes bir üslubu var, bu kadar hoşuma giden yönü yazarın imgesel anlatımı olabilir; kitabın ana konusu diktatörlük, 107 ile 232 yaş aralığında bir Başkan Babamız var, sadece bu durum bile eserde ne kadar absürt, abartılı ve ironik bir anlatımın olduğunu anlamak açısından yeterli; horoz dövüştüren, inekten süt sağan, yumurta toplayan, annesini çok seven, korunmak için kendine tıpatıp benzeyen insanları yerine getiren, şiddet ve sapıklıkta sınırları olmayan bir diktatörümüz var, bu durumların anlatımı okura bir şeyleri anımsatıyor, yani eserin imgesel boyutu bu, sanırım ben yazarın gerçek hayatta neyi kastettiğini araştırmayı, anlamaya çalışmayı seviyorum, bu hoşuma gidiyor, örneğin yazarın ima etmiş olabileceği diktatörleri araştırınca şunlara ulaştım; ilki Venezuela diktatörü Juan Vicente Gomez, çiftlik konusunda girişimleriyle bilinen, kukla başkanlarla ülke yöneten bir diktatör, eserde yumurta toplayıp, süt sağan Başkan Babamız onu anımsatıyor; bir başka örnek İspanya diktatörü Francisco Franco, Başkan Babamız gibi o da annesine çok düşkün, ayrıca yönetimiyle, 1984 ve Çanlar Kimin İçin Çalıyor eserlerine de ilham kaynağı olmuş bir diktatör; bir başka örnek Kolombiya diktatörü Gustavo Rojas Pinilla, o da Başkan Babamız gibi dinamit patlamalarıyla adam uçurmaya meraklı dikkat çekici bir diktatör; bir başka örnek Portekiz diktatörü Antonio de Oliveira Salazar, aslında Salazar, Başkan Babamız ve diğerleri gibi general değildi, bu işe maliye bakanı olarak başladı, sonra yükseldi yükseldi büyüdü diktatör oldu, bütün faşist liderlerle arası çok iyiydi, kendisine light faşist denirdi, peki Salazar hangi yönüyle bu kitapta var, bence şöyle, Başkan Babamızın sarayı malum, hayvanat bahçesi gibi, horozlar, tavuklar, inekler var, bir de Portekiz papağanı var, eğer İspanyol diktatör Franco, Başkan Babamıza benziyorsa, hikayedeki Portekiz papağanı Salazar'ın ta kendisidir, şaka bir yana aslında Salazar daha çok son yıllarıyla Başkan Babamıza benziyor, şöyle ki, 1974'te devrimle yıkılmadan önce, yanındaki dalkavukları, Salazar'ın okuması için özel gazete bastırırlarmış, gazetelerde aslansın Salazar, kralsın Salazar, halk seni çok seviyor Salazar, memleket şahlanıyor Salazar, diğer liderler seni kıskanıyor Salazar yazarlarmış, ama neticede Salazar gürültüynen gidivermiş; bir de kitapta Başkan Babamızın piyango çekilişlerinden sonra gizlediği, daha sonra da ülke dışına sürerek ortadan kaybettiği çocuklar var, bunlar da Salazar'ın önce toplama kamplarında ezdiği, daha sonra da Afrika'ya sürerek buharlaştırdığı yoldaşları anımsatıyor, yani şunu diyorum kitapta hep Başkan Babamıza çıkan piyango sonuçlarının gerçek hayatta bir karşılığı varsa o da usulsüz seçim sonuçlarıdır, bunlar dışında kitapta yer alan rahibe, kuyrukluyıldız, Başkan Babamızın oğlu gibi sürekli vurgulanan konular üzerinden daha birçok şey türetilebilir, Başkan Babamız gibi asker kökenli olan bu diktatörlerin hayatlarına şöyle bir göz gezdirip, sonra bu kitabı okumak daha faydalı olur sanırım, şunu da belirtmem gerek, Yüzyıllık Yalnızlık ve Benim Hüzünlü Orospularım eserlerini okuyanlar Marquez'in belaltı anlatımını bilirler, bu eserde bütün konuları absürt, ironik, abartılı anlatan Marquez bu konuyu da öyle anlatıyor, iyi okumalar, üç nokta

Başkan Babamızın SonbaharıGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 20221,080 okunma

··

206 görüntüleme

Hanife Güney

@hanifaguney ·

4yıl

İncelemeniz epey doyurucu olmuş, kaleminize sağlık, bu incelemeyi de bol virgüllerle sürdürmeniz ayrıca güzel. :)

Bünyamin Müftüoğlu

@bunyaminmuftuoglu ·

4yıl

Teşekkür ederim, virgül açısından eser de oldukça doyurucu :)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bünyamin Müftüoğlu