Bir zamanlar yazılmış şahsi mektuplar ne kadar da kıymetli oluyormuş. Eski zamanlarda insanlar mektup yazarken bile Türkçeye ne denli önem veriyorlarmış. Bunun yanında içten ve duyguların, düşüncelerin en saf hâlini yansıtmayı pek normal bir şey olarak görüyorlarmış. İsmet Özel ve Ataol Behramoğlu’nun mektupları da bende bu tarz bir etki uyandırdı. Gençlik yıllarında hırslı, azimli ve inanç dolu iki şairin birbirleriyle olan mektuplaşmalarına şahit oluyoruz. Bir tarafta yurtdışında dil öğrenmek ve hayatta kalmak için bulaşıkçılık yapan Ataol Behramoğlu, diğer tarafta ise yurdunda yalnız kalan, konuşacak kimse bulamayan ve parasızlık içerisinde bir yaşam sürdüren İsmet Özel. Bu sıkıntılar içerisinde bir de ‘Halkın Dostları’ isimli dergi kurmaya karar veriyorlar, mücadelelerinden hiç vazgeçmiyorlar. Yeri geliyor umutsuzluğa sürükleniyorlar, ama içlerinde taşıdıkları inanç her zaman baskın geliyor. Birbirlerine şiirlerini gönderip değerlendiriyorlar, birbirlerine kitaplar gönderiyorlar. Mektuplaşma Ataol Behramoğlu’nun Türkiye’ye gelişine kadar sürüp gidiyor. İsmet Özel parasızlığın, yalnızlığın ve siyasi davasında tek kalmış olarak hissetmesinin neticesi olarak daha mahzun, yer yer daha umutsuz bir kişi olarak karşımıza çıkıyor. Bir ara bu durum öyle bir noktaya ulaşıyor ki satırlar arasında intihar etme düşüncelerinin belirtilerine rastlıyoruz. Buna bir örnek olarak bir alıntı paylaşabiliriz: “Duygularım, iç güdülerim, tasarılarım. Her şey büyük bir karmaşayla üstüme çullanıyor. Hayat karşısında acıdan çok bulantı duyuyorum bu bir gerçek.” (sf.199) Ataol Behramoğlu da bunun farkına vararak dostuna tavsiyelerde bulunuyor. İsmet Özel oldukça gururludur. Tavsiyeleri her ne kadar dinlese de kendisini teselli edecek daha başka şeyler aramaya başlıyor. Bu bıkkınlığı biraz da olsa azaltmak adına Fransız filolojisi bölümüne kaydoluyor. Aynı zamanda kendisini teselli etmek için şöyle bir cümle kuruyor: “Yalnızım ve en kuvvetli tarafım da bu.” (sf.200) Emek verdikleri ve 18. sayılara kadar çıkan Halkın Dostları adlı dergi 1971 muhtırasında kapatılır. Mektuplaşmaların ardından epey uzun bir süre geçer, İsmet Özel fikri değişikliklerine başlamıştır, Ataol Behramoğlu ise kendi çıkarttığı dergide İsmet Özel’in mektuplarını yayımlamaya başlamıştır. İsmet Özel bu duruma karşılık, bütün mektupların birleştirilip bir kitap hâlinde yayımlanmasını önermiş ve bu önerisi kabul görmüştür. Bu mektupların yayınlanma amacının ise genç kuşakların, kendi yaşamları hakkında bilgi sahibi olmaları ve şair olmak için hangi yollardan geçtiklerini görmeleri olduğunu belirtmişlerdir. Bu zorlu yolcuklukta, yer yer umutsuzluklarla, yer yer inançla kavrulmuş iki şairin satırları arasında gezinmek benim için oldukça doyurucu ve öğreticiydi. Keyifli okumalar diliyorum :)

Genç Bir Şairden Genç Bir Şaire MektuplarAtaol Behramoğlu · Oğlak Yayıncılık · 1995127 okunma

·

228 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Doğukan