Bir halk masalından esinlenerek yazılan bu romanda, Yaşar Kemal hayvanlar üzerinden insanın insana zulmünü anlatmış, güçlü ile haklının, ezen ile ezilenin mücadelesini bize anlatmış. Romanda hayvanlar üzerinden insan sınıfları tasvir edilmiş. Filler sultanı, (emperyalist, sömürgeci) gücüne güvenerek kendinden milyonlarca kez küçük, kendi halinde, çalışkan, eşit ve özgür biçimde kazandığını hakça bölüşen karıncalara (ezilen sömürülen halk) savaş açıyor. Açtığı bu savaşa destek veren komprador (işbirlikçi, dalkavuk) hüdhüd kuşları da var. Tanıdık geldi mi? Dünya döndükçe sürecek olan sömürü düzeni… Bundan sonrası spoiler içerebilir!!! Hüdhüd kuşu Ulukepez’in insanlardan öğrendiği taktik ve stratejiler sayesinde, karıncalar üzerinde sistematik bir şekilde beyin yıkama operasyonu yapıyorlar. Bu kısımlar okurken en keyif aldığım kısımlar oldu diyebilirim. Öncelikle karıncaların benliklerini kaybetmelerini istediklerinden, aslında onların da eskiden fil olduğunu, Tanrı’nın onları cezalandırarak karınca yaptıklarını, Sultan’a daha çok hizmet ederlerse tekrar fil olabileceklerini söylüyorlar. Benlikleri kaybedip filleşen karıncalar Filler Sultanına kul köle oluyorlar. İnsanoğlunda ne kadar numara varsa hepsini uyguluyor Filler Sultanı… Karıncalar içinden işbirlikçi ajanlar seçiyor, makam mevki vererek yanına çektiği karıncaları kendi uluslarına ihanete zorluyor, kendi dillerini unutup “filce” dilini konuşmalarını sağlıyor, karıncaların yetişmeleri için “fll okulları” açıyor ve sair… Taktik basit: Böl-parçala-yönet. Karıncalar fillerin büyüklüğünden korkup kılını kıpırdatamazken, filler sultanı da karıncaların çalışkanlığından ve sayıca fazlalıklarından içten içe korksa da belli etmemeye çalışarak zulmüne devam ediyor. Korku imparatorluğu, umutsuzluk, çaresizlik… Karıncalardan bu düzene hiç mi direnen yok derseniz, var: Kırmızı Sakallı Karıncalar. Başları da Kırmızı Sakallı Topal Karınca… Bana biraz İnce Memed’i hatırlattı diyebilirim. Verdiği mesajlar, çizdiği karakterler, diyaloglar gerçekten mükemmeldi. Kıyaslamak ne kadar doğru bilemiyorum ama Hayvan Çiftliği’nden daha çok sevdim diyebilirim. Bunun sebebi Yaşar Kemal’in kendine has üslubu. Yaşar Kemal’i kendi dilinden okumak ne büyük bir ayrıcalık… Son sözü Yaşar Kemal söylesin: "Eğer insan soyunun bu en zaliminin simgesini, benzerini hayvanlar arasında arayacak olsaydım, belki timsahları bulurdum, boa yılanlarını bulurdum. Yok yok, sanmıyorum ki yeryüzünde bu zalimleri simgeleyecek korkunçlukta bir hayvan türü bulabilelim..."

Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal KarıncaYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 201710.6k okunma

··

29 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

M.