Bir baş yapıt... Ahmet Hamdi Tanpınar’dan okuduğum ilk kitapta olsa daha önce onun fikir hayatından bir şeyler okuduğum için şair hakkında pardon yazar hakkında biraz bilgim vardı. Fakat bu dönemdeki kitaplar romana yeni adım attığımız dönemlerden olduğu için sanki kusurluymuş gibi bahsediliyor. Ama nacizane fikrimce o dönemin kitapları çok daha güzel ve bugünkü satış kaygısından ziyade sanat gözetilerek yazılmış kitaplar. Gelgelim “Huzur” kitabına, öncelikle bu kitabı tam manasıyla anlayabilecek genel kültüre sahip olmadığım için biraz mahzunum. Tanpınar’ın muhteşem sanat yorumlamalarıyla çok güzel eserlerimize, değerlerimize, sanatçılarımıza değinmesi kitap hakkındaki düşüncelerimi hayrete çevirdi. Bu kadar iyisini de beklemiyordum. Türkiye’ de yabancı yazarlar yerli yazarlarımıza oranla daha fazla kıymet görüyor. Ben bu kitapla şair ve yazarlarımızın haksızlığa uğradığını bir kere daha fark ettim. Kanımca bu ülkedeki her şeyin baharı cumhuriyetten sonraydı. Birçok alandaki ilk ve en güzellerin olduğu zamanlar... Kitabın içeriğine gelince dönemin siyasi sorunlarına, yönetimdeki ve ülkedeki sıkıntılara değinmiş, ileri görüşlülüğünü konuşturarak bazı saptamalar yapmış. Yaptığı saptamaları bugün yaşıyoruz. Herhalde ülkemizin en hazin verici kısmı da bu ki her gelen enkaz bırakıyor. Gelen gideni aratıyor. Bunu geçmiş dönemlerdeki kitaplarda da gözlemlediğim için bir nebze umudum kırılıyor. (İktidar, fikri ne yapsın ki, o hadiseler karşısında elini kolunu bağlamaktan başka bir işe yaramaz. Meğer ki çok cesur ve münhasıran bir noktada kendisini teksif etmiş olsun ve gündelik hadiselerin dışına çıkabilsin! Küçük küçük dalgaları yenmekten vazgeçsin!)syf.339 Değindiği diğer sorumlarımızdan bir de kendimizi geliştirmememiz, dışa bağımlılığımız: Her konuda kendimizi geliştirmememiz. İlim olsun, üretme gücü olsun... Eğer ki bu ülkenin insanı kendini geliştirmezse, okumazsa bu ülke nasıl gelişebilir ki? Halk bilinçli olmazsa baş nasıl bilinçli olabilir ki? Eğer ki sistemden şikayetçiysek yaptığımız şey oturduğumuz yerden eleştirmek olmamalı. Birey kendini geliştirmediği sürece toplumda gelişme aramak sorumsuzca bir hareket olur. (Yeniye başından itibaren bizim olmadığı için şüphe ile, eskiye eski olduğu için işe yaramaz gözüyle bakıyoruz. Sanatımızda, eğlencemizde, ahlâkımızda, muaşeretimizde, istikbal tasavvurlarımızda daima bu ikilik karşımıza çıkıyor... Hiçbir kabile tanrısız olmaz; biz tanrılarımızı yaratmak, yahut yeniden bulmak mecburiyetindeyiz. Her milletten fazla şuurlu ve iradeli olmamız lazım...)syf.262 Tanpınar da bu sorunları güzel betimlemeleriyle öyle anlatmış ki... Kitabın her sayfasından alıntı yapılabilir. Bizim konuşurken ifade etmekte zorlandığımız düşüncelerimizi o şairane uslubuyla çok güzel bi şekilde anlatmış. İnceleme yazmayı pek sevmesem de okuduğum kitapları unutmamdan dolayı hislerimin burada kayıtlı kalmasını istedim. Ben bu kitabı tam manasıyla anlayacak kadar genel kültür bilgim olmamasına rağmen kitaba hayran kaldım. Herhalde okuyun, okutun dememe gerek yok :)

HuzurAhmet Hamdi Tanpınar · Dergah Yayınları · 201916,7bin okunma

·

91 görüntüleme

Salih

@Salih_Turkmen ·

4yıl

Faydalı ve kitabı okumak isteyenler için de iyi bir önbilgi niteliği taşıyan bir inceleme olmuş. Kitaptan yaptığınız paylaşımları okurken bu kitabı kesin okumam lazım fikrine varmışım zaten. Yaptığınız incelemeyi okurken bundan bir kere daha emin oldum.

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşenur