Herkese Merhaba
Bu kitap Murakami'nin 33 yaşında başladığı ve yaklaşık 25 yıl süren koşu serüvenininde yaşadıklarını ve hissettiklerini anlatıyor.
Murakami için koşmak bedenini, zihnini, hayatını disiplin altına almak demek. Özellikle uzun mesafe koşuları sevdiğini, antrenmanlarını ona göre yaptığını anlatıyor.
Çünkü uzun mesafe koşularda kaslarını dayanabileceği son limite kadar zorlayarak yarışları tamamlıyor. (İşte tam da bu noktada; yarışın son metrelerinde tüm enerjisi bitip tükenmişken ve kasları iflas etmişken zihninde geçenleri, hissettiklerini anlatıyor)
Yazarlıkla koşma arasında nasıl bir bağlantı var diye merak ediyor olabilirsiniz.
Yazara soruluyor:
- “Bir roman yazarı için en önemli nitelik nedir?”
-Bir roman yazarı için en önemli nitelik, söylemeye gerek bile yok, dehadır. Bir insan, edebiyat dehasına sahip değilse, ne kadar tutkuyla çabalarsa çabalasın roman yazan olamaz.
-Peki dehadan sonra?
-Odaklanma.
Murakami işte bu odaklanma niteliğini koşma sayesinde kazandığını söylüyor.
Yazara yaşının ilerlediği ve artık koşuyu bırakma zamanı gelip gelmediği sorulduğunda verdiği cevap; "Evet, kim ne derse desin, bu benim doğam. Akrebin sokması gibi. Ağustosböceğinin ağaca tutunup kalması gibi. Kurbağanın doğduğu nehire dönmesi gibi. Ördek çiftlerinin birbirini arzulaması gibi."
Şu an için beklentim bundan ibaret.
Murakami koşunun yanında yüzme ile izlenimlerini şu şekilde aktarıyor; " Dünyada ustalıkla yüzebilen çok kişi vardır, ama yüzme yöntemini ustalıkla anlatabilen kişi sayısı pek fazla değildir. Bunu hislerime dayanarak söylüyorum.
Kitaptan yaklaşık 70'e yakın alıntı paylaştım ve incelememi Murakami'nin şu sözleri ile bitiriyorum:
Eğer bir mezar taşım olacaksa, oraya yazılacak ifadeyi kendim seçebileceksem, şöyle yazılmasını istiyorum:
Haruki Murakami. 1949-20**
Yazar (ve Koşucu) En azından sonuna kadar yürümedi.
Herkese keyifli okumalar.
