Türk tarihimizde en az tanınan kişilerdendir Resneli Niyazi. Fakat tanındıktan sonra da en etkili olanlardandır aynı zamanda. Nasıl tanınmasın ki? 1908 yılında gerçekleşen 2. Meşrutiyet'in ilk kıvılcımını veren bir halk kahramanıdır kendisi. Lakâbı da ''Hürriyet Kahramanı'dır. O, kendisini milletinin bağımsızlığı uğruna feda etmekten bir adım geri durmamıştır. Burada hemen şunu söylemeliyiz ki esas mesele tam anlaşılsın. Şevket Süreyya Aydemir devrim için şunları söyler: ''İhtilâli, sayılar değil, fikirler kazanır.'' İşte, bu yüzden dolayı bu milletin geleceğine koca koca ordular değil, Resneli Niyazi'nin önderliğinde bir avuç vatan evladı yön vermiştir. Dediğim gibi Resneli Niyazi hakkında kendi biyografisi haricinde pek bir bilgi yoktur. Bu eser de aslında tamamıyla Resneli Niyazi hakkında bilgi vermiyor. Doğal olarak Enver, Tâlat ve Mustafa Kemal Paşa gibi arkadaşlarıyla birlikte anlatılıyor. İlk 3 bölüm genel olarak Niyazi Bey'i anlatıyor, diyebiliriz. Ama sonuç olarak verilmek istenen mesaj, dağılmakta olan Osmanlı Devleti'nin üzerlerine akbaba gibi çöken ulus devletler ile Saray yönetiminin yanlış politikalarına karşı yapılan bir devrimin nasıl oluştuğuna dairdir. Bu devrim birkaç vatanperverden ziyade halkın tamamıyla yapılan bir devrimdir. Konya'daki bir müftü de desteklemiştir bu hürriyet güneşini, Rize'deki bir çay toplayan çiftçi de. Hepsinin idealleri, hedefi belliydi: Vatanı kurtarmak. İttihat ve Terakki Cemiyeti de buna istinaden kurulmuştur zaten. Birleşip, ilerleyen bir gönüllü ordusu. Kitabın en güzel yanı ise kısa kısa da olsa tarihin her bir bölümden tat almak ve o kadar geniş bir tarihi hızlıca öğrenmek. Hanımıyla helalleşip, canından çok sevdiği vatanı için gecenin bir vakti arkadaşlarıyla toplanan Niyazi Bey'den tutun da Çanakkale gibi cephelerde gösterdiği üstün çabalardan dolayı Cumhuriyetin temellerini atmış Mustafa Kemal Paşa'ya kadar uzanan bir tarih zinciri. Çok kapsamlı bir tarih çalışması da değildir bu kitap belki. Ama, Resneli Niyazi ve onun arkadaşlarını tanımak adına zengin bir kitap. Yapılan hatalar, eksileri ve artılarıyla her konuya az da olsa değinerek bizlere birazcık sorgulama ve düşünme isteği veriyor. Kendisi için savaşmıyor Niyazi Bey, vatanı için savaşıyor. 1897 yılında yapılan Osmanlı- Yunan Savaşı'nda da kahramanca çarpışmıştır. İlerleyen yıllarda yapılan Balkan Savaşı'nda da. O, gönlünü Saray'a, Saray çevresindeki İngiliz ajanları, jurnaller, ve binlerce kan emici eşraflara değil, tamamıyla, canı pahasına milleti ve vatanına adamıştır. Osmanlı Devleti'nin, Makedonya ve güzel şehri Ohri, Selanik, Rumeli gibi imparatorluğun en gözde yeri olan Balkanları, Saray'in etrafındaki deneyimsiz subaylar ve İngilizlere gönlünü açmış vatan hainlerinin yüzünden kaybedilmedi mi? Koynumuzda beslediğimiz Ermeni, Rum gibi azınlıklara, bir başarı zannetiğimiz Tanzimat gibi fermanlarla en büyük gücü vermedik mi? İsyan edip Osmanlı'yı zora sokan kimlerdi? İmparatorluğun boynuna atılmış en büyük zincir olan kapitülasyonları kimler uygulamaya soktu? Bu zinciri İttihat Terakki kopartmadı mı? Koparttı ki millet rahat bir nefes alsın. Bu yüzden tarihi araştırıp, bir ders almak Türk Milleti'nin en büyük emeli olmalıdır. ''Padişahım Çok Yaşa'' deyip ömür boyu kulluk yapmak yerine, ''Yaşasın Hürriyet'' deyip bir ömür boyu özgür olmak en büyük devrim değil midir?

Resneli NiyaziFevziye Özberk · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201923 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsmail