Û Evdal digot,
Gulê, tu were, em herin mala me ye,
Ji te re daynim balgih-doşegê çi dare ye,
Her kî xelkê got, "îkrama Gulê ji te re çi ye?"
Ez ê bêjim, "îkrama Gulê ji serê heft bavê min zêde ye."
Gulê li bin gotin u gisên Evdal nedima û hema lê vedigerand,
Evdal çavê min reş e, bela ne,
Min rojê heft caran bi kilê sibhanê kil dane,
Lê heft dengbejê mina te, ji bo min jinên xwe berdane.
Evdal, dîsan, davête serê,
Gulê, mehrûmê, hatime Xamûrê, defê nav dawetê,
Gula Xamûrê xemilî bû, ketibû ser govendê,
Dilê min Evdalê Xwedê çiqas ketê.
Bêyî ku Gulê bisekine û li gotinên Evdal guhdarî bike, wê hema gotina xwe digot,
Evdal, mehrûmo, ji erdê mîrê te Tahar Xanê heta vira,
Xwîna sor neqitî ser keviran,
De tu were ji min re bêje "xwişkê",
Ez bêjim, "lo, bira..."
Sayfa 33Kitabı okudu
··
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.