Beyaz Gemi
Yazarın daha önceleri Gün Olur Asra Bedel kitabını okumuştum. Romanın başında bir adam ölmüştü. "Kitap bitecek hala ölen adamı gömemediler gitti," demiştim. Zaten dediğim gibi de olmuştu. 400 sayfalık kitabın en sonunda ölen adamı gömmüşlerdi. Aslında belki bu yüzdendir tam bilmiyorum, yazarın diğer kitabı Beyaz Gemi'ye ön yargıyla başlamıştım.
Neyseki önyargım boşunaymış.
Kitabın baş karakteri adı bilinmeyen küçük bir çocuk. Olaylar O'nun gözünden okuyucuya aktarılıyor.
Dedesi Mümün emekçi iyi biri, Yanında çalıştığı Damadı Orozkul ise tam tersi beş para etmez, ahlaksız kötü niyetlinin önde gideni. Durmadan içip içip karısını döven hadsiz adamın teki.
En çok kitapta içimi sızlatansa, Orozkul'un sürekli karısını babasının önünde "kısır karı" diye aşağılayıp, dövmesiydi. O babanın yerinde olmak inanın hiç kimse istemezdi. Çaresizliği insanın içini sızlatmayacak gibi değildi.
Her aşağılama da zihnimden Mümin Dede ve kızını kurtarmak için planlar yapıp durdum.
İçimden "Mümin Dede’ye emekli maaşı bağlansın. Çocuk yatılı okula gönderilsin. Damadı olacak hadsiz en ağır cezaya çarptırılsın." Sonra da" Mümin Dede ve ailesi huzura kavuşur, emekli maaşıyla gül gibi geçinir giderler," dedim. Ama nerede... :(
Çocuk olup biteni görüyor. Küçücük kalbiyle o da bu duruma çare arıyor. Her gün dua ediyor Orozkul enişte ve Berkeley teyzenin çocukları olsun. Artık Orozkul teyzemi dövmesin diye..
Bu yaşta çocuklar yaşları gereği sorunlara çözüm bulmak için hayal dünyalarına sığınır. Çocukta dedesinin ona anlattığı bir masaldan etkilenip bir Maral'ın (geyik) boynuzunda teyzesine bir beşik getireceğine inanıyor.
En nihayetinde Dede de Maral'ın boynuzunda kızına bebek beşiği getireceğini düşünüyor.
Gel zaman git zaman önemsiz bir nedenden dolayı Damadı, Münir Dede'yi işten kovuyor. Dede perişan "ne yaparım ne ederim, geçimimi nasıl sağların?" derdinde. Damadı tekrar onu işe alsın diye bu kez hiç yapmam dediği bir şeyi yapıyor, Dede inandığı kutsalını - maral'ı- vurmak zorunda kalıyor.
Çocuk, bu sıralarda hasta ve Dedesinin bir Maralı öldürdüğünü öğreniyor. Ve bunu hazmademeyip;umudu içinde barındırdığına inandığı beyaz gemiye doğru gitmek istiyor. Bunun için balık olacağını düşünüp denize atlıyor. :(
###
Son söz:
Yazarın masallardaki gibi iyilerin kazandığı kötülerin kaybettiği bir sonu değil de iyilerin sömürüldüğü kötülerin hayatta kaldığı bir izlenim vermiş olmasından dolayı kitaptan pek hoşlanmadım. Kaldı ki bir dedenin torununa soykırım katliyamı bir masal anlatır gibi anlatması hiç hoşta değildi. Çocuk zaten küçük katliyam gibi olumsuz bir trajediyi kaldırabilecek duygusal olgunlukta değil. Hadi bunu dede düşünemedi çocuğa anlatıyor. Peki yazar O'na ne demeli? O da mı düşünemedi?
Eseri okumayı tercihinize bırakıyorum. Esen kalınız.. ๑ ◕‿◕ ๑ 
Gizemli okur
·
2,152 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.