Tolstoy'un hikayelerini pek sevmem zaten. Birbirinin aynisi konular, ne oldugu belli karakterler, iyilerin melekligi kotulerin seytanligi seklinde oldukca basit hikayelerdir. Hatta pek cok hikayesi andik gundik kahvede anlatilan kissadan hisseler tadindadir. Tek derdi kendi bildigi anlamda ahlak ve din satmak olan hikayeleri romanlarindaki olay orgulerinden de uzaktir. Bu kitap da Tolstoy ahlak satmaya calistiginda Cubbeli Ahmet'ten farksiz oldugunun kanitlarindan biri olmus. Zalimlige bakis acisi, fakirlige bakis acisi, insanliga bakis acisi, herseyi seytana baglayan kolayciligi, hele hele bilime bakis acisi o kadar cahil ve ahmakca ki Kanal 7, Samanyolu TV gibi kanallardaki kalitesiz, bilgisiz, kultursuz hikayelerden farksiz. Okurken "İmam Hatib'i bırakıp Güzel Sanatlar'a geçen kızın başına gelen musibetler" izler gibi oluyorsunuz. Neden sonuc iliskisi yok, zemini olan bir dusunce yok, din disinda bir gercek yok. Akli lanetleme, gelisime tepki, bireysellik nefreti, kendi dogrulari disindaki herkesi seytan sayacak kadar hadsizlik girla. Her cumlesi halki gudulmeye hazir/muhtac/uygun bir koyun surusu kabul ederek, tek dogrunun kendisinin bildigi dogrular oldugunu dikta etmeye calisiyor. Ornegin kitaptaki Cehennem Adasi hikayesi bugun bana misin diyen yobazin iddia edemeyecegi kadar cahilce. Bilimin seytanin isi oldugunu, astronomiden matematige, sosyolojiden muhendislige her turlu teknik ve bilim iceren seyin; seytanin insanlari yoldan cikarmak ve tek dogru olan Isa dinini saptirmak icin icat ettigi, salak insanlarin da bunlara kandigini anlatip duruyor. Anlatirken surekli olarak kendini ustun gorme cabasi ise okurken onun adina utanmaniza neden olacak kadar rezilce. Bir yazar koru korune de herhangi bir gorusu savunabilir. Nitekim Tolstoy sifir argumanla bol keseden sallayip duruyor, bunu yapan ne ilk ne son yazar, bunu yapis seli ve sonuclarina bagli olarak kabul edilebilir bir durumdur bu. Fakat tarihte toplumu etkileme gucu en yuksek olan yazarlardan birinin bunu yapmasi, bu sekilde yapmasi, bile isteye yapmasi sadece kendi ahmak fikirlerini beyan etmek deyip gecistirilemez. Toplumsal yapiyi istedigi gibi insa etmek, halki itaatkar birer kole haline getirmek o donem Rusyasinin en onemli gereklerinden biriyken bu tarz onlarca hikaye yazmasi ufak ihtimalle cahillik, buyuk ihtimalle insanliga ihanettir. Yasliligindaki yardimseverligi, insan sevgisi, parayi pulu umursamamasi nedeniyle ovulur durulur biliyorsunuz. Fakat benim gozumde her zaman dini korkular/emirlere bagliligi nedeniyle insan sevmis, bu nedenle paradan vazgecebilmis, yani iyi bir dindar ama korkutuk bir yobazdir Tolstoy. Bugun dunyada bu kivamda pek cok dindar vardir. Onlarin dinini kabul ettiginiz ya da en azindan onlarin ahlakini kabul ettiginiz surece de muhtesem insanlardir. Konusmalari, dinginlikleri, hosggoruleri sinirsizdir. Sonra bir bakmissiniz yobazligi yuzunden her seyin altini oymaya baslamislar... Kimi isteyerek, kimi istemeyerek. Bir bakmissiniz sizi kendi seviyelerine! cekmeye calisan yuce varliklar olduklarini reddettiginizde bilincaltlari iclerindeki sabitligi, bilgisizligi, dar gorusu, cehaleti kusmus. Uzun lafin kisasi, Tolstoy'u anlamak icin onemli bir kitap. Hikayeler oldukca vasat, konular tekduze. Fakat Tolstoy kimdir, dusuncesi fikirleri nedir diye merak edenler icin iyi bir kitap. birilerinin onun hakkinda kurdugu suslu cumlelerle degil, kendi yazdiklariyla degerlendirin. Kalin saglicakla

Bir Gencin DramıLev Tolstoy · Neden Kitap · 20122,472 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zübeyir Yılmaz