Daha önce kitap incelemelerine çok katkim olmamiştir ama bu kitabi okuduktan sonra bir inceleme yapmam gerektigini hissettim. Eseri okumadan daha ismini çevremde gordugum zaman anlamistim güzel bir yapit oldugunu. Sol ayagimda etkileyici bir sey oldugu kesindi. Eserde zihinsel engelli bir cocugun hayatindan bahsediliyor. Cocuk ailenin 22 cocugundan biri. Dogustan hic bir yeri tutmuyor. Sadece sol ayagi farkli. Sol ayagi cocugun dunyaya acilan kapisi. Kendisini ifade etme yöntemi. Ben de bir bireyim ve ben de aranizdayim mesajini verme şekli. Çocuk bunu ilk A harfini sol ayagiyla kendi cabasiyla yazdiktan sonra anliyor. Cocugun ilk basarisi, zaferi, unutulamayacak bir gün çocuk için. Tabi bunda destegini her daim arkasinda hissettigi ona daima guvenen annesini payi buyuk. Daha sonra yeni bir hayat basliyor cocuk icin alfabeyi okuma yazmayi ogreniyor. Bir sure sonra bir tekerlekli sandalyeye kavusuyor ve artik sokaga cikmaya basliyor. Arkadaslariyla sokakta zaman geciriyor. Kişi çocuk olmanin arkadaslariyla zaman gecirmenin tadini doyasiya yasiyor. Havanin sicak oldugu gunlerde kardesleriyle birlikte bir nehrin kenariya gidiyorlar. Kardesleri suya girip serinliyor. O da kenarda onlari izliyor. Bir gun bunun kendisine yeterli gelmedigini o suya girmek istedigini soyluyor kardeslerine. Kardesleri ne kadar israr etse bu yaptiginin cok tehlikleri bir sey oldugunu anlatmaya calissa da nafile cocuk vazgecmiyor kararindan çunku onun icin asil onemli olan basarmak sonucunun kotu olabilcegini bilse de. Ve iki kardes çocugu tekerlekli sandalyesinden nehire dogru iterek gözleri yasli bir sekilde ne olacagini izlemeye basliyorlar. Çocuk bir iki cirpinmadan batip cikmadan sonra tek ayagiyla su yuzeyinde kalmayi basariyor. O da artik arkadaslari gibi yuzebilmenin gururunu yasiyor. Daha sonra yazmanin kendisine yetmedigini dusunup resimler yapmaya basliyor ve cok guzel cizimler yapiyor. Bir resim yarismasina katilip birincilik elde ediyor. Yarismayi duzenleyenler cocugun hikayesini duyunca merak edip gelip bakiyorlar ve gozlerine inanamiyorlar. Çocuk yavas yavas buyumeye baslayinca arkadaslari kendisinden uzaklasmaya basliyor. Artik cocuksu mutlukluklar haz vermemeye basliyor bireylere. Erkeklerin ilgisi kizlara kizlarin ilgisi erkeklere kayiyor. O da yalniz basina kaliyor. O eski cocuk neşesinin yerini yalnizliga birakiyor. Eskisi gibi yaptiklarindan da zevk almiyor. En buyuk uzuntusu de insanlarin kendisine bakarkenki acimalari çocukken kendisinin diger bireylerden pek bir farkinin olmadigini dusunuyor. Ama buyudukce idrak etmeye basladikca insanlarin o anlamli bakislarini fark etmeye basliyor. Kendisini yalnizliga iten en buyuk nedenlerden biri de bu.. Daha sonra farkli olaylar cereyan ediyor ve bir gun cocuk kendisini bir toplulugun onunde hikayesini anlatma sansi yakaliyor. Toplulugun toplanma amaci konser olsa bile konserden sonra konseri duzenleyen Christy(engelli olan kisi) yi gostererek hikayesini anlatmaya basliyor. Ilk baslarda ne oldugunu anlmayan topluluk bir sure sonra anlatilanlar duyuldukca tam bir sessizlige gomuluyor ortalik. Ve herkes pur dikkat onun hikayesini dinliyor. Basarilarini, yaptiklarini ve en sonunda cogu kisi goz yaslarina hakim olamiyor. Ve hikaye bittikten sonra bir buket cicek gonderiyorlar kisiye. Anlatici ise bu cicegi alip cicegin asil sahibinin tum soylentierin aksine ona her zaman inanan guvenini hissettiren annesine verilmesi gerektigini soyluyor.

Sol AyağımChristy Brown · Nemesis Kitap · 201779,3bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yasin