Sisifos Söyleni olduğundan ve Sisifos’un kim olduğundan bahsederek incelememe başlamak istiyorum. Sisifos, Aeolus ile Enarete’in oğlu, Merope’nin kocası ve Ephyra kentinin kurucu kralıdır. Fakat sonraki kaynaklar Sisifos’un Antiklea ile birlikteliğinden Odisseus’un babası olduğunu ileri sürmektedir. Bu bizim Sisifos Zeus’a ihanet ediyor ve tanrılar tarafından bir cezaya çarptırılıyor. Cezası ise büyük bir kayayı dik bir tepenin doruğuna yuvarlamasıdır. Ancak kayayı her tepeye çıkardığında kaya orada durmaz ve aşağıya yuvarlanır. Sisifos sonsuza kadar bu kayayı tepeye yuvarlayıp durur. Şimdi gelelim kitap ile bu Sisifos’un hikâyesinin ne ilgisi olduğuna. Sisifos bu kayayı yuvarlarken aklına asla vazgeçip kaçmak veya intihar etmek gelmez. Bu onun için bir başkaldırı ve Tanrılara meydan okuyuştur.

Albert Camus’un düşüncesi de intiharın bir vazgeçiş olduğu yönünde. Yaşamak ise Camus’a göre bir başkaldırı ve meydan okumadır. Bu yönleriyle Sisifos’u kitabına isim olarak seçmiş ve bence gayet uygun bir seçim olmuş. Kitap deneme türünde yazılmış bir eser. Albert Camus’un düşüncelerini dinliyoruz kitabı okurken. Ancak bu düşünceleri anlamak kolay değil. Camus anlaşılması zor bir eser yazmış. Bu yüzden bu kitabı okumadan önce aşağıda isimlerini verdiğim kitapların okunması kanısındayım.

Karamazov Kardeşler,

Ecinniler,

Dönüşüm,

Dava,

Şato,

İlyada,

Odysseia ve

Sophokles'in

Kral Oidipus kitapları okunmalı. Bu kitaplar okunduktan sonra Sisifos Söyleni okunursa Albert Camus’un düşünceleri insana değer katar ve insanı bir kademe yukarı taşır. Özellikle

Fyodor Dostoyevski ve

Franz Kafka’dan bahsedilen bölümler aynı bir kitap hakkında makale okumak gibi. Camus o kitaplardan bizim anladığımızdan çok daha derin manalar çıkarmış. Kitabın genel konusu intihar. Ancak intiharı savunmuyor aksine intihar edilmemesini öğütlüyor. Bu yönüyle

Çürümenin Kitabı’nın tam tersi diyebilirim. İlk bölümlerde insanların neden intihar ettiklerinden bahsetmiş. Camus’a göre intihar edilmemeli ve sonuna kadar çaba göstererek fazla kalınmalı bu dünyada. Bıkkınlıktan bahsediyor kitabın bir yerinde. Ama bıkkınlığı kötülemiyor aksine bıkkınlığın işe yarayıp en sonunda insanı bilinçli olmaya götüreceğini söylüyor. Yarını istiyordu hep, tüm benliğinin bundan kaçınması gerekirken, yarının gelmesini diliyordu. Etin bu başkaldırışı, uyumsuz budur işte. (Sayfa 32) Uyumsuzluk o kadar çok geçiyor ki kitapta nedir bu uyumsuz insan diyorsun. Çevirmen Tahsin Yücel kitabın başında uyumsuzu anlatmaya çalışmış ancak kitabı okumama rağmen tam olarak anladığımı söyleyemem. Chestov'a göre, us boştur, ama usun ötesinde bir şey vardır. Uyumsuz bir kafa içinse, us boştur, ama usun ötesinde hiçbir şey yoktur. (Sayfa 51) Us: Akıl Sonra Don Juancılık’tan bahsediyor. Don Juan’ın hikâyesi defalarca farklı yazarlar tarafından anlatılmış efsanevi ve kurgusal bir karakterdir. Don Juan ismi mecazi olarak “zampara” anlamında kullanılmaktadır. "En sonunda sana aşkı verdim!" diye haykırır içlerinden biri. Don Juan'ın buna gülmesinde şaşılacak bir şey var mı? "En sonunda mı?" der, "Hayır, bir kez daha." Neden çok sevmek için ender olarak sevmek gereksin ki? (Sayfa 85) Fetih adında bir bölümü var kitabın. En sevdiğim bölümlerden biri oldu. Bu bölümde adeta Camus ile sohbet ediyorum gibi hissettim. En sonda da Camus’un Dostoyevski ve Kafka’nın kitapları hakkındaki görüşlerini okuyoruz. Bu bölümleri ilk başta bahsettiğim eserleri okuduktan sonra bir daha okuyacağım. Kronolojik okumanın önemini bazı incelemelerimde de vurgulamıştım. Bu şekilde bir okumanın ne derece doğru olduğunu bu kitap ile bir kez daha anladım. Ayrıca haziranda okumayı planladığım mitolojik eserler için heyecanım bir kat daha arttı. Herkese keyifli okumalar…

Sisifos SöyleniAlbert Camus · Can Yayınları · 20158,5bin okunma

··

122 görüntüleme

Semra Meydan

@MSemra ·

4yıl

İste bu en begendigim incelemen oldu arkadaşim, tebrik ederim, dolu dolu ve bilgi yonü agir basiyor ayrica da yol gosterici nitelikte. Tesekkur ederim paylasim icin 📚📚📚😊