Hz. Muhammed
Suç O'nda değil. Suç, O'nu biz anlatamadık... O kendini anlatmıştı. Çeyrek asırlık kısa bir zaman içinde yarı yer O'nun sesini duymuştu.
Beşerin beşte biri "lebbeyk ya Resulallah" deyip karşısında dize gelmişti.
Ama biz duyuramadık. Düşman gemi azıya almış, esirdikçe esiriyor ve O'na, O'nun dünyasına salyalar atıyor.
Yeni bir kısım dostlar çıktılar; bunlar da O'nun yerine başkalarını oturtma gayreti içinde. Ayrı bir çarpıtma, ayrı bir saptırma gayreti içindeler. Adeta düşmanla bir kısım dostlar el ele, omuz omuza O'nu hafızalardan silmek, O'nu bize unutturmak, O'nu nesillere unutturmak için yarışıyorlar. Ben biliyorum ki O güzelliğiyle, kendine has cazibesiyle, maşuklara has keyfiyetiyle, azıcık aşka adım atmış sinelerin daima mahbubu, daima maksudu, daima matlubu olacaktır.
O'nu unutturamayacaklar. Çevrelerine baksalar, çevrelerinize baksanız siz de bunu anlayacaksınız. On beş yirmi yaşında Hz. Muhammed'i anlamak çok zordur. Ama, nam-ı celili anılınca dudağını yalayan insanlar var, göz yaşlarını ceyhun eden insanlar var. Ne on dört asır O'nu unutturabilmiş, ne de şu iki üç asırdan beri, şom ağızların, bir kısım safderun, başkalarına ait ağızlarla bir araya gelip O'nu unutturmaya çalışmaları...
Unutulmadı. Unutulmayacak. Aksine her gün biraz daha canlanacak, biraz daha tazelenecek, biraz daha sinelerimizde yeni bir Muhammed (s.a.v.) bulacağız.
Her şey düşlerle başlar. Nesiller onu düşlemeye başladı. Artık rüyalarımıza girdi. Vakıa, pek çoğumuz itibariyle diyeyim beni bağışlayın, O'nu rüyalarda görmek cahillerin tesellisi.. ona da muhtaçtık ya, ona da susamıştık ya. Rüyalarımız bile O'na yabancı olmuştu. Yatınca başka şey görüyorduk, kalkınca da başka şeyin hayalini yaşıyorduk. Demek ki ilk defa kadem bastı gönül tahtına. Allah Resulü ilk defa rüyalarımıza kadem bastı. Ve biz de O'na "hoş geldin ya Resullallah" diyoruz. Gönül tahtına hoş geldin sultanım...
Gönül koyuyorum. O'nun yerine bazılarını oturtmak istemeleri karşısında gönül koyuyorum. Kendimi de affedemiyorum, yapılanları da mazur göremiyorum, gönül koyuyorum. O, yerine insan konacak bir insan değil.
Allah mahlukat arasında, varlık arasında eğer eşi olmayan, menendi olmayan, benzeri olmayan birisi varsa O olarak yarattı. Madem ki O, gönlümüze kadem bastı, içlerimizde bir duygu, bir düşünce, bir rüya, bir hülya olarak yeşermeye başladı, gönül yamaçları matlubunu buldu demektir, rüyalarımız aradığını buldu demektir.
Ve o düşün çok yakın bir gelecekte, Rahmeti Sonsuz tarafından gerçekleştirileceği ümidini besliyoruz. Ümidimiz; şehbal açsın ruh-u revanı Muhammedi her yerde (s.a.v.) Bütün gönüller O'nu duysun, bütün gözler O'nun için yaşarsın, bütün nabızlar O'nun için atsın, bütün kalpler Muhammed diye atsın (s.a.v.)...
Çünkü, varlığımız O'nunla başladı...
··
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.