Herkese merhaba Bugün İnstagram'da çok karşılaştığım ama yakın zamanda okuma gibi bir planım olmamasına rağmen yeğenimde gördüğüm ve "hadi bir okuyayım" dediğim, okuduktan sonra ise "iyi ki okumuşum" dediğim bir kitapla; #Momo ile geldim. Biraz masal tadında, biraz fantastik bir kitap niteliğinde olmakla birlikte çok derin anlamlar içeren bir kitaptı. Momo, büyük bir kentin, kente çok da yakın olmayan bir yerinde küçük bir çam ormanında gizlenmiş bir amfiteatr harabesinde yaşayan küçük bir kızdır. Momo'nun en büyük özelliği çok iyi bir dinleyici olmasıydı. Başka çocuklar ve en yakın dostları Gigi ve yaşlı Beppo ile birlikte çok güzel oyunlar oynayıp, güzel zamanlar geçirmekteydi. Ta ki kendilerini Zaman Tasarruf Şirketi temsilcisi olarak tanıtan "Duman Adamlar" ile karşılaşana dek. Bu adamlar herkese daha çok zaman vaad eder. Oysa zaman kazandıkça, zaman tükeniyordu. "Yaşamın yeri yürekti". Kentteki herkes bu duman adamlara kanar, sadece Momo onların iç yüzünü görmüştür. Ve Hora usta ve kaplumbağası Kassiopeia ile birlikte "Duman Adamlar"a karşı mücadele içine girer... Bu hikaye size tanıdık geldi mi? Şayet bana geldi. Günümüz insanının bugün işini daha hızlı hale getiren, zaman kazanmasını sağlayan onca olanak varken yine zaman yetmiyor, yine de herkes bir yerlere yetişmenin derdinde...Aslında "Duman Adamlar" hayatlarımıza sızmayı çoktan başardı. Herkesin dilindeki o eski zamanlarda, teknolojinin yozlaştırmadığı o yıllarda çocuklar "Momo" gibi oyunların, gerçek eğlencenin tadını çıkartmıyor muydu? Kısacası bu kitap kapitalizme, modern zaman yaşamına masal kılığında eleştirel bir bakış atmış aslında. Çok beğendim, okuyalım, okutalım denen türden.

MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201766,7bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Safiyeninkitapları