125 sayfalık kitabı bu kadar uzun sürede okuyacağımı düşünmezdim açıkcası. Her sayfası üzerine ayrı kitap yazılabilecek bir inceleme olduğunu belirtirsem, bu süre daha kabul edilebilir olur sanki. Sevgi üzerine tarih boyunca sanatın tüm dalları, en başta felsefe olmak üzere birçok bilim yazdı, çizdi, söyledi. Hâl bu olunca sevgi üzerine konuşmaya çalışmak, eminim ki düşüncesel olarak tekrarlama oluyordur. Kitapla ilgili bir alıntı paylaşmıştım. Alıntıda olgunlaşmış sevginin, herhangi birini sevdiğimiz için ona gereksinim duyacağımızdan bashediyordu. Bir kullanıcı da çok basit ama bir o kadar da zor bir soru sormuştu ; ‘ neden sevdiğim için gereksinim duyayım ki ?’ Bu soru aslında Fromm’un anlattığı ‘sevgi’nin can alıcı noktasıydı. Kitabın başında kendisi de söylüyordu zaten, sevgiyle ilgili sadece bir inceleme bu kitap diye. Dünyada neredeyse 8 milyara yakın insan yaşıyor. Bu da demektir ki, 8 milyar çeşit insan ve her bir kişinin kendine özgü sevgi anlayışı bulunur. ( Hoş, kitapta da belirtildiği gibi günümüz anamalcı toplumun ürettiği tek tip otomatlar sevgide de standardizasyon getirmişse de şimdilik bunu kenarda bırakalım) Böyle karmaşık ve sayısal olarak çok fazla örneği olan duygunun tam açıklanabilmesi neredeyse imkansız gibi görünüyor. Anamalcı toplumun getirdiği otomatlar sevgiyi açıklamaya çalışanların işini kolaylaştırıyor belki ama Fromm’un bashettiği sevgi anlayışını açıklamak hala çok güç. Kitabı okuduktan sonra kimseyi sevemediğimi düşünmeye başladım dersen abartmış olmam. Tabii ki değer verdiğimiz insanlar var hayatımızda ancak gerçekten de çıkarlarımız örtüştüğü için mi değer veriyoruz, iyi zaman geçirdiğimizi sağladıkları için mi yanımızdalar, ihtiyaçlarımıza cevap verdikleri için mi bizimleler yoksa sadece akraba bağları olduğu için mi hayatımızdalar, bunları gerçekten oturup düşünmek gerekiyor. Çünkü 8 milyarda yalnızca bir olan Fromm’un dediği sevgi anlayışına göre böyle sebeplerle hayatımızdalarsa sevmiyoruz, sadece gereksinmelerimizi karşıladıkları için sevdiğimizi düşünüyoruz. İnsanların psikolojik kökenlerini inceleyerek sevgi anlayışımızı gözden geçirmemiz gerektiğini baştan sonra kadar irdeliyor yazar. Bunun ne kadar önemli olduğunu bizler de, geçmiş yaşantılarımızı detaylı bir şekilde gözden geçirecek olursak anlayabiliriz. Böyle bir kitabı okuyan herkes, kendi sevgi anlayışını inceleyen bir yazı kaleme alırsa, sevgiyle ilgili bir şeyler söyleyebilmiş oluruz diye düşünüyorum :) ‘Söylemek gereksiz’ diye başlayan cümleleri kurmak Fromm’un enteresan tarzından bir örnek :) Çünkü ne zaman öyle başlasa cümlelere düşünce sonunda çok önemli bir şey söylüyor. Okuyunuz, düşününüz ve seviniz; okuduğunuzu, düşündüğünüzü ve sevdiğinizi zannetmeyiniz efendim. Teşekkürler :)

Sevme SanatıErich Fromm · Payel Yayınları · 199518,7bin okunma

··

24 görüntüleme

Murat Demirci

@mrtdmrc ·

31 Mayıs 2020 12:07

Derya Okumak istersiniz belki diye düşündüm :)

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Demirci