Gönderi
"... seni, annemi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım..." diyen koca yürekli adam... Ey son sözü bile "devrimcilik ateşi" olan, canı pahasına olsa bile davasından vazgeçmeyen cesur savaşçı! Ayağından düşmesin diye bağcıklarını bağladığın ayakkabılarınla, bedenin dar ağacında sallanırken; o ahlaksızlar, vicdansızlar hiç mi utanmadılar? Seni, yere göğe sığdıramayacakları yerde niye karanlık bir toprak parçasının içine sığdırdılar? Naciz bedenin yok olunca fikirlerinin, ideallerinin de yok olacağını mı sandılar?
Can yücel'in de dediği gibi
En hızlısıydı hepimizin,
En önce göğüsledi ipi… Bizim DENİZ!
Peki ya Dr. Che, seni öldürdüklerinde ruhunun bedeninden ayrılışını izle diye mi gözlerini kapatmadılar yoksa peşinde koştuğun hayallerinin artık sadece bir hayal olarak kalmasını istediklerini gör diye mi? Ah, anlamadılar seni! Kalbinin derinliklerine ilmik ilmik işlediğin o dünyayıyı nereden anlasınlar o caniler?
Sunay Akın'ın da dediği gibi,
Dünya böylesine güzel
olur muydu yine
diplomasını çerçeveleyip
para kazanma derdine
düşseydi Dr. Che
yüreğini dağlara asmak yerine.
Sırf mahkemeye gidemeyip ifade veremesin diye İrfan Uçar'ı, falakaya yatırarak ayaklarını parçaladıktan sonra tuzlu suda yürütüp ayaklarının kemikleri görününceye kadar işkenceye maruz bıraktıklarında da kadın sanıkların yumurtalıklarını işkenceyle parçaladıklarında da emellerine ulaştıklarını sandılar. Ve daha nicesi...
Kitap bütün bu suçsuz insanlara yapılan haksızlıkları, kemalist diye geçinip Tükiye'ye ihanet eden canileri, dönemin siyasi olaylarını çıplak bir gerçeklikle gözler önüne seriyor. Kitaplığınızda bulunmasını tavsiye ettiğim bir kitap.
·
52 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.