Hayattan da, insanlardan da nefret ediyor, tiksiniyordu, her şeyi ve herkesi hakir görüyordu. Ruhu hastaydı; ne iç aleminde huzur, ne de dış alemle kendi iç alemi arasında ahenk kalmıştı.
Sayfa 10 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2. basımKitabı okudu