Evvet, merhabalar kıymetli hazirun. :) Kitapla ilgili inceleme yapmayacaktım aslında ama içimi bir yerlere dökme ihtiyacı duydum ve burayı tercih ettim. :) Sir Henry Neville... Bizim bildiğimiz adıyla William Shakespeare. 16. YY.da yaşamasına rağmen, 18. YY.da ortaya çıkan romantizm akımının en güçlü ismi olarak nitelendirilen bir romantik bir serseri. :) Yazardan okura uzanan ve sözcüklerden oluşan görünmez bir merdiven vardır. Okur, bu merdivenlerden geçerek yazara ulaşır; onun dünyasını anlar, eserini içselleştirir. Yazar da aynı merdivenden geçerek sözcüklerle yarattığı kurmaca dünya içinde okurun yüreğine dokunmayı başarır. Bu, inanılmaz bie serüvendir. Eğer okur ile yazar, buluştukları metinde yürek diliyle konuşup anlaşırlarsa o noktada "edebî ve ebedì" bir dostluk başlamış demektir. Ve artık rahatlıkla söyleyebilirim ki Bay Shakespeare ile ebedî bir dostluğumuz mevcut. Kendisi artık menkul kıymetlilerim arasına girmiş bulunmakta. Bunu nasıl başardık pek bilmiyorum. Kendisiyle hiç konuşmamış olmama rağmen üstelik hiç izlememiş ve yahut görmemiş olmama rağmen üstüne üstelik Osmanlıya gıcık olmasına rağmen kendisini acayip sempatik birisi olarak buluyorum. Şâirane üslubu, mizahi diyaloglara sıkça yer vermesi, etkilemesi ve etkilemekle beraber güldürmesi, güldürürken eğitmesi ve daha nicesi... Kitaba gelecek olursak Namık Kemal; tiyatro eğlencelidir ve eğlencelerin en faydalısıdır, der. Bu kitabı ve Shakespeare' in tüm eserleri anlamak için öncelikle bu sözü anlamak gerek. Şimdi ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. Kahramanımız Othello, ömrü savaşlarda geçmiş, Mağripli bir zenci olmasına rağmen, kendisini Venedik devletine adamış, senatörlerin ve halkın sevgisini, güvenini kazanmış bir komutandır. Sinyor Brabantio’nun kızı Desdemona evlidir. Ve Desdemona' ya çılgınlar gibi aşıktır. Karısını delicesine seven Othello, Sancak Çavuşu Iago’nun entrikaları ile gereksiz yere karısını kıskanmaya başlar. Kötü bir insanın neler yapabileceği, gerçekte olmayanları bile gerçekte oluş gibi inandırabileceği noktasından hareketle Othello aslı olmayan hileler sonucunda büyük bir kıskançlık krizine kapılır. Emrindeki bir subayın hile ve iftiraları yüzünden karısına hediye ettiği ve namus simgesi olarak gördüğü mendili başka bir erkeğin elinde görünce aldatıldığı kuşkusuna kapılıp çok sevdiği karısını boğarak vahşice öldürecektir. Oyun kıskançlık, kin, hile, kötülük ve iftira üzerine kuruludur. Irkçılık, aşk, kıskançlık ve ihanet- oyunun eksenindeki ana temalardır.Othello’nun en güçlü teması “kıskançlık ”tır. Orta yaşlı, Zenci bir komutan olan Othello, güzel karısı Desdemona’yı, emrindeki subaydan kıskanır. Othello aslında hiç de kıskanç değil, sakin bir adamken Sancak Çavuşu Iago’nun hile ve iftiraları ile karısını boğarak öldürebilecek bir adama dönüştürülür. “Othello kıskanç doğmamış, kıskanç edilmiştir." Eğer akıllara sığmayacak kadar kötü ve kötü olduğu kadar da zeki bir hain olan Iago’nun eline düşmese, kıskançlığın ne olduğunu bilmeyecektir Othello. Ama Iago’nun Othello’yu mahvetmeye kararlı olduğu, oyunun daha ilk sahnesinden anlaşılır. Ve Iago bu kararı uygulamaya koyunca, Othello onun elinde istediği gibi oynattığı bir kuklaya dönüşür. Siz bu hikayede Othello da olabilirsiniz Iago da. Fakat Othelloların da Iagoların da farkına varmak için bunu okumalısınız. Kitapla kalın. :)

OthelloWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202020,5bin okunma

··

308 görüntüleme

HiLÂL

@bibliyoterapi_kitap ·

03 Haziran 2020 13:57

Bence siz de kitap yazmalisiniz, anlatiminiz cok akıcı. Belki de yaziyorsunuzdur, bilmiyorum.

Kadir Tribbiani

@Kafkaesque_ ·

03 Haziran 2020 14:17

Estağfurullah. Çok teşekkür ederim. Artık uğraşmıyorum :)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kadir Tribbiani