Orhan Kemal'in vefatının 50. yılı münasebetiyle okuduğum ikinci kitabıdır. Bir romanınından ( Cemile ) sonra bir de hikaye kitabını okudum. Roman daha geniş bir çerçeveden baktığı için toplumcu cizgi belirgin şekilde kendini hissettiriyor. Bu kitabındaki hikâyelerinde ise toplumcu çizgiler inceliyor. Toplumun varoş kesiminin ele alındığı hikayelerde her insanın kendine göre hayalleri olur fikrini sezdirmiş. İnsanlar kendilerine göre hayaller kursa da toplumun düzeni hiç değişmeden devam eder. Kitaptaki on üç hikaye 1942 - 1964 yılları arasında kaleme alınmış. ÇAMAŞICININ KIZI : İstanbul'a gidip film akristi olmak isteyen bir kızın ve annesinin hayalleri KÖTÜ KADIN : Yarım simit için bile insan neler yapmaz? DUVARCI CELÂL : Karısına deli gibi âşık ancak iktidarsız bir erkek ŞAHUT'LA KARISI: Oğlunun doktor olacağını hayal eden bir karı koca DİLENCİ : Dilencinin iki buçuk liralık hakkı SEVİNÇ: Cambaz anne babanın kızı ÇÖPÇÜ : İşten atılan bir çöpçü İKİ KIZ : Anne ve babasının eve para getirsin diye yolladığı iki küçük kız. AYŞE İLE FATMA : İki gardiyan kızının çekişmesi ESKİ GARDİYAN : İşinden atılan bir gardiyanın hayatı RECEP : Hapisteki Recep'in azmi ve hayalleri MAVİ EŞARP : Bir kız ile büyükanbesinin muhabbeti KÜÇÜCÜK ROMAN : Ayten ile Erol'un dünyası Toplumun yapısını ve anlayışını anlatması, bireyin düşüncelerine daha fazla yer vermesi Küçücük Roman'ı diğerlerinden farklı kılmış. Kitabın yarısı bu hikayeden oluşmaktadır.

Çamaşırcının Kızı KüçücükOrhan Kemal · Epsilon Yayinevi · 2005808 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mutlu Özçelik