İnceleme yazmayı bırakalı çok oldu ama bunu yazmayı içten istedim ve yazdım
...
"Yazar sadece yazmaz. Duyar, görür ve yaşar aynı zamanda. Olanı olduğu gibi aktarmaktan ziyade, beyninin bakracında mayaladığı görüntüleri betimleyip vefakâr kâğıtların yüzüne nakşeder." Sayfa /32
Sanırım kendi kültürümüzden kendi yaşamımızdan hikayeler, anılar bulduğumuz kitapları daha çok anlamlandırıyoruz. Tıpkı kendi gerçeklerini su yüzüne vuran ağırlığı taşınamayan mayalandıkça daha çok içten hissedilen dengbejlerin stranları gibi...
Herkesin içinde buruk bir çocuk yanı kalmıştır. Ve bazen o çocuk yanımızı arar dururuz başka başka yerlerde...
Bazen bir öyküde
Bazen bir stranda..
Kitap kısa kısa hikayelerden oluşuyor. Ve her hikaye ayrı bir tat veriyor insana.. Kitapta geçen en çok sevdiğim hikayeler "Dönemediler" ve "Fısıltı".. Özellikle "Dönemediler" beni çocukluğuma götürdü çocukken aklımda kalan en canlı anıya(hüzünlü bir anı).
