Benim yüzüm bir bayram telaşıdır
Küller ve biraz da deniz artıklarıyla
Ben ki çocuklarla büyüdüm çocuklar ve
(Bu yüzden uzundur ya biraz kollarım)
Bir denizde bir akşam gittim ölümü
Yosunlar rüzgarlar gözleriyle balıkların
Hala saçlarıma takılmış bulurum
Bir balığın pullarını ve tuzu
Şimdi bir yolu yürüyoruz ya seninle
Birden üçüncü sınıf bir lokantadayız işte
Bir kadın senin ağzınla gülüyor ve
Ne mutlu ne mutsuz.
Nedir mi mutluluk diyorsun
Bir eylülü gitmek belki de böyle
(Eylül ki en kanayan aydır tarihte)
Ve birden o adam gösterisine başlıyor
Yırtılan sesiyle.
Sanki sarı beyaz kara
Sanki bütün ırklar ile birlikte bağırıyorlar
Ve sanki insanlığın hali.
Ve soruyorum kendi kendime
Lokantalar neden insanlığın haline benzer
Böyle bir dünyadayız işte yürüyoruz yürüyoruz
Ağzımdan diyordum daha çok ağzımdan öp beni
İnsan yaşarken bilmez yaşadığını.