Gayet güzel, içten bir kitaptı. Başlarda Amy'ye biraz gıcık oldum ama sonra toparladı. Kitabı okurken sizde karakterlerle birlikte yolculuk yapıyorsunuz. Kitaptaki fotoğraflara, şarkı listelerine, fişlerine bayıldım. Bu ayrıntılar kitabın gerçek olduğu hissini veriyor size. Amy'nin yavaş yavaş kendine gelip kabuğunu kırmasını okumayı sevdim. Sorunlarını yavaş yavaş aştı. Ama sonu çok açık bitmişti bana göre. Roger'la olan ilişkisinin muğlakta kalmasını anlıyorum ama annesiyle olan konuşmasını keşke okuyabilseydik. O kısımlar biraz kapalı kalmıştı bana göre. Kitaba bir trajediyle başlamış olsakta devamında bunun sürekli gözümüze sokmuyor yazar. Gerekli yerlerde karşımıza çıkıyor. Amy'nin acısını da hissedebiliyorsunuz. Her şeyden azar azar olan güzel bir kitaptı.