Gönderi

KORONAYI NASIL BILIRDINIZ 2.CEVAPLAR
SORULAR HAYATTIR fza . KONU: güncel  SORU: yıllar sonra biri size gelse ve dese ki" efendim, korona günlerini nasıl bilirdiniz? " ona neler anlatırdınız? Ve bu günler sizi en çok nasıl etkiledi? . LEYLA EROL: Beni sevdiklerimden dostlarımdan ayırdım Psikolojimi 🤯bozdu temizlik hastası yaptı gerçek Temizlik imandan gelir daha fazlasını yaptık kızım uzaklardan geldi kızıma sarılamadım😔😢 Bu coronavırus bize çok kötü şeyler yaşattı Allah beterinden saklasın🤲🤲 . ISIMSIZ: Zor bir surecti özellikle evlenecek insanlar icin. . ISIMSIZ: Karantina sürecinde hem herkesin ne kadar eşit hem de ne kadar farklı yaşadığını gördüm doğrusu. Kimse evinden çıkmadı bu doğru. Ama kimisi karantina sürecini bir detox,arınma,tatil gibi değerlendirirken kimisi de ekmeğinden oldu. Farklı ekonomik seviyelerden insanların farklı kayıpları oldu. Kimisi binlerce lira kaybetti ama buna rağmen rahat bir şekilde yaşamaya yetecek olan birikimiyle bu durumu telafi etti kimisi de karnını bile doyuramayacak kadar zor durumda kaldı. Örneğin sokakta gördüğü çocuğa onun yaşındakiler için sokağa çıkma yasağı olduğunu söyleyen adam o dışarıya çıkmaya bile yaşı tutmayan çocugun ev geçindirmeye belki harçlığını çıkarmaya çalıştığını düşünemedi. Kimisi de her gününü internetten kıyafet siparişi vererek geçirdi. Ama öyle yada böyle,az veya çok herkes nefsini terbiye etmeyi öğrendi. Her zaman oruç tutmanın sağladığı nefis terbiyesinden bahsedip de iftarda orucunu açtığında ne bulsa yiyenler bu kez iftarı olmayan bir oruç tuttular. Ve bunun yanında toplumun linç kültürünün de ön yargısının da bir kez daha farkına vardık,çünkü insanların daha az meşgul oldukları bu dönemde kendilerine meşgaleler aradıklarını ve buldukları şeyin de diğer insanlar olduğunu gördük. . ISIMSIZ: Korona günleri insanların kendilerini dinleme şanslarının olduğu bir dönem. Benim için de dinlenme süreci olarak geçti. Daha çok kitap okuyarak. . ISIMSIZ: Berbattı.. olağandışı bir şeye şahit olduk. Umarım bir daha yaşamayız. İnsan olarak ne kadar acizmişiz daha iyi gördük. Herkesle iletişim koptu. Sevdiklerimizi göremez , onlara sarılamaz onlarla bir arada oturamaz hale geldik.. ne acı bir şey... sanırım tek iyi tarafı herkes kendi derdine düştü. büyük devletler dediğimiz kesimin belki de masum insanlara yaptıklarının bedelini ödemesine sebep olmuştur bu durum kim bilir.. tabiki ucu bize de değdi ama  bundan da ders alıp silkelenmemiz lazım... kısaca bu şekilde.. :) . ISIMSIZ: Yeni bir yaşama alıştırdı bizleri hiç hesapta yokken, herşeye bir mesafe koydu.. Küçük önemsiz gibi görünen çoğu şeyin ne kadar kıymetli olduğunun farkına vardım, bazen paroyanak olduğumu bile düşündüm,en yakınlarınla çok sevdiklerinle aslında çok uzaktın ,maske hayatımıza girmişti sadece doktorlarda görmeye alıştığımız maskeyi artık bir aksesuar gibi taşıyorduk, onu unutma gibi bir şansın yoktu Bi şekilde sosyal yaşamda aklına geliyordu, bankada, markette, camide, avmde yani heryerde.... Umutsuz olduğum şey ne zaman biteceğini bilememek yani büyük bir belirsizlik.... Ayrımıda yoktu zengin fakir genç yaşlı.... Tek iyi tarafı masum çocukları etkilememesiydi sonuç olarak hayatınızdan çoğu şeyi götürdü..... Yerine kocaman mesafe bıraktı.... . ISIMSIZ: Uzaktım biraz gecelere , o günlerde geceler en samimi dostum oldu. O günlerde anladım çok aciz olduğumu ve o günlerde anladım yaratıcının ne kadar merhametli olduğunu , insanların kaçacak hiç bir yerinin olmadığını ve midesi için hiçe saydığı şerefini... Ben o günlerde anladım üç kuruşluk şeriflerini yok fiyata sattıklarını  Acımasız insanlar ava çıkmıştı o günlerde  Biraz da ne anladım biliyor musun o günlerde şer postlu hayırı  Aslında hiç birimiz özgür değilmişiz dışarda iken  O günlerde anladım  Ruhunu özgürlük diye barlara sokaklara caddelere kiralamış insanların aslında evde iken bu esareti farketmeleri belkide hayırdı O günlerde anladım insanın en büyük zarar olduğunu  Ve o günler de biraz daha uzak olduğumuz benliğimizin kör kuyulardan çıkarıldığını farkettim. . ISIMSIZ: Bu soruya cevap vermek için erken olduğunu düşünüyorum:) . ISIMSIZ: Korona günleri, hastalık açısından gerçekten ürkütücü ve endişe doluydu aslında ama o yoğun okul/ders temposundan uzaklaşmak bi süre ders çalışmak zorunda olmamak beni mutlu etmisti açıkçası 🤭 Isteyip de yapamadığım bir uzlet dönemi oldu,kendime vakit ayirabildim. Ramazanı uzun süredir bu kadar telaşsız ve her anını ibadetle doldurarak geçirmemiştim yine derslerimizden dolayı.. zaten fazla dışarı çıkan biri degilim o yüzden sokağa çıkma yasağı beni cok etkilemedi. Kendimi dinlemem ve dinlenmem için arayip da bulamadığım nimet oldu ama en çok sevindiğim şey ise küçük kardeşimin yanında olup evde kaldığımız bu süreçte onun bazı davranışlarını duzeltebilmek,en önemlisi de namaza başlamasında kolaylaştırıcı bir ortam hazırlaması oldu bu korona günlerinin elhamdülillah. 😊 . ISIMSIZ: Koronalı günler tüm dünyayı eve kapatmıştı  işyerleri okullar kapandı sokağa çıkma yasakları gördük camiler kapandı ilk defa bayramda sokağa çıkma yasağı vardı çok zor günlerden geçtik ama birçok şeyinde ne kadar değerli olduğunu anladık. . GÜLÜZAR YILMAZ: Korona beni hiç kötü etkilemedi. Tam tersi iyi bile geldi ☺ hep tatil verdiler çocuklarımla zaman geçirdim. Hem onlara zaman geçirmek hemde bol bol dinlenmek iyi geldi. Kötü bir zaman olsa bile hayattan tat almayı bileceksin hayata pozitif bakım mutlu olmayı bilmemiz lazım yoksa olumsuz olayların içinde kaybolup gideriz. Kısacası korona bana ve çocuklarıma iyi geldi. Ama yine de en kısa zamanda ülkemizden sesiz sedasız çıkıp gitmesini diliyorum. . ISIMSIZ: Yıllar sonra biri bana bu yaşadığımız günleri sorsa ,hayatımın en zor zamanları derdim,esim irana çalışmaya gitti 4 aydır bizlerden ayrı  evine donememek onu ve bizleri çok zor durumlarda bıraktı işsiz ve parasız kaldım .rabbim bu günleri bida ha yaşatmasin ,insanlığın zor bir sınavı bu korona belası... . ISIMSIZ: ...şu anda korona günlerimin tam ortasnda oldugum icin bu ruh haliyle cevap vermek ıstiyorum. Tabi sonradan bu gunleri gectikten sonra nasil bakarim bilmiyorum da su anki durumumu soyleyim, ACAYIP SIKILDIM. Valla çok sıkıldım yani daraldim bunaldim. Boyle, duvarlar ustume ustume geliyor. Hani sanki hayat durmus, ölmüşüz de... ya da şöyle diyim, sanki hayat reklama girmis gibi. Ve reklam da bitmeyen uzun bir reklam... ben disariya cikip gezmeyi seven bir insandim. Su an beni cok etkiledi. Insanlarla gorusmedigim icin tv sesi bile bana cok kalabalik geliyor ve beynimi yoruyor. O yuzden topluluga nasil cikacagim bilmiyorum yani. Iyi yonlerini soyleyecek olursam evde oturmanin guzel bir sey oldugunu fark ettim. Iyi yonu o. Cunku hani evde bir seyler yapabilirim. Evde planli programli yasamayi ogrendim cunku surekli evde oldugum icin o programa uyuyorum yani. BU KADAR. DIYECEKLERIM BU KADAR. BASKA IYI TARAFINI GOREMEDIM. COK CANIMI SIKTI. Yillar sonra bu soru bana sorulacak olsa ben ne cevap veririm bilmiyorum. Cunku o ani yasamam lazim yani.  Tabi burada altini cizerek belirtim su an ben sadece kendi açımdan yorumladim. Tabi bu toplum olarak degisiyor, aile olarak degisiyor, ulkeler olarak degisiyor, siyasi ekonomik kulturel sosyal alanda bir suru degisiklikler oluyor. AMA EN ONEMLISI SOYLE OLDU insanlar disari cikip yaptiklari o seylerin azalmasiyla bircok pislikler gitti. Gercekten. Her sey. Hava kirliliginden tut insan pisliginden cinayetlerinden istismardan seyden hirsizliktan bilmem neyden... yani her turlu pislikler maddi manevi temizlendi bir sureligine diye dusunuyorum. . ISIMSIZ: Korona gunleri icin verebilecek net bir cevabim yok. Ya ilk başta Kayseri'den Konya'ya gelirken bu kadar uzun olacagini dusunmemistim. Sevinerek gelmistim cunku ailemi ozlemistim. Hatta o gun de, arkadas, evine gidiyordu. Ben de cok ozenmistim ne gusel ya falan diye dusunmustum... sonra aksamina zaten "ogrenciler evine" haberini gorunce cok sevinmistim ve bu kadar olacagini dusunmemistim acikcasi.  Eve geldigimde ilk haftalar guzeldi. Ailemle vakit gecirdim.  Daha sonra bunalima girmeye basladim cunku cevremi de gorurum diye dusunuyordum ama oyle olmadi. Hic kimseyle gorusemedim. Surekli evin icinde kardeslerimle anlasamamazlik yasiyoruz bazen iyiyiz bazen kotuyuz yani. Bu belir sizlik de beni tedirgin ediyor. Ne zaman iyi ne zaman kotu olacagini insan cozemedigi icin.  Ondan sonra yeri geliyor bunalimdan cikip ya iyi ya falan diyorum. Buyuk bir firsat diyorum. Sonra bu firsati da tam degerlendiremedigim icin de tekrar bir ayni bosluga  dusuyorum falan yani verebilecegim net bir cevabim yok. .
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.