Gönderi

Yazamadın Bir Şiir
Başlamak bir şiire Yazmak, anlatmak Karanlık, dar bir sokakta Dizlerimin üzerine çöküp Gözyaşlarım, yağmura Karışırken Ay gökyüzünde Beni seyrederken Yıldızlar kayıp gidiyor Yüreğimde gizlediğim Dileğimi, duamı Dilimin ucuna Getiremeden Başlıyorum bir şiire Beni yaratıp Dünyaya sürgün eden Ayrılıkla imtihan edip Kimsesizliğe mahkûm eden Beni kendine kul diye yaratan Yedi kat semanın Ve benim Rabbi olan Yüce yaradanın adıyla Uzanıyor karşımda Uzunca bir mavilik Bakıyor bana Yüzünde anlamsız Ve boş bir tebessüm Beni çağırıyor Sesinde ince bir hüzün Kulaklarım delinecek gibi Yankılanıyor Uzanmak istiyor bana Kollarıyla sarmak Dokunmak Okşamak istiyor yüzümü Ellerim, bedenim Yüreğim titremeye başlıyor Korkuyorum, ürperiyorum Bu mavilikten Bana dokununca Yanacakmışım gibi Görmedim ben Ben görmedim Ömrüm boyunca Böyle güzel bir mavilik Hapsedilmişti ruhum Karanlığa Göremedim, tanıyamadım Hiç bir zamanda Aydınlığı Karanlık vardı Kara bulutlar Gece vardı Üzerimde Hiç kalkmayan Güneşi görmedim ben Gökyüzünde uçan kuşları Baharda açan Sarı renkli papatyaları Bahçemde öten Güzel sesleriyle Beni bana hatırlatan Renk renk bülbülleri Görmedim, göremedi Kahverengi gözlerim Kaldım her vakitte Karanlık odamın içinde Çıkamadım altından Üzerime yıkılmış Hayatımdan Kurtaramadım kendimi İnsanların üzerime bıraktığı Enkazların altından Ağladım hayatıma Savurdum kendime Bildiğim, bilmediğim En büyük küfürleri İsyan ettim Sitem ettim Hayatıma, dünyama, kendime Kızdım, bağırdım Yaşlar döken gözlerime Aciz bedenime Nefret kustum Nefret bilmeyen kalbime Olmadı yapamadım Yazamadım bir şiir Kaybettim Kendimle olan savaşımı Düştüm yere Kanadı dizlerim, Yüreğim Olmadı yapamadım Yazamadım bir şiir Kaybettim kalemimi Kelimelerimi, cümlelerimi Olmadı Yapamadım Yazamadım Bir şiir ... @mehmetbk17
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.