Özellikle Efendimizden ve 4 halife dönemiden sonra, feth edilen topraklarda, Ehli Beytin ve Alimlerin düzen, adalet, sevgi, saygı, edeb, takva gibi hayatla ilgili her alanda gerekli çalışmaları olmakla beraber İslamı gerçek anlamda yaşayan yani Efendimizin hayatını bizzatihi tatbik edenler olmuştur. Evliya demek sadece duası kabul olunan zat değildir. Bu konuyu şöyle değerlendirebiliriz. İbni Semmak ve Harun Reşid'in konuştukları konular gibi.. Bu kitabın içinde ki Zatlar yaşamış olup döneminde bir çok bilim ilim adamlarına, devlet adamlarına, halktakilere fiiliyatın nasıl olması gerektiğini göstermişlerdir. Ne yazık ki bizler özür diliyoruz ki kitapta adı geçen Zat ları gerektiği kadar tanımamış ve tanıtamamışızdır. Fakat ulemanın şeriatı öğrendiği adamlar bu adamlardır. Ya da bir devlet adamının düzen için gerektiren gerekli ilmi öğrendiği, yada bir ayakkabıcının mesleğin erbabı olmak için bu Zat ların tornalarından geçmesi gibidir. Çünkü Ticaret sadece al sat değildir. Alım satımın içinde güven(çek-senet), mala olan duygu( Alman malı abi hiç bir şey olmaz), yada helal ( faiz) noktasında öğrenmemiz gereken bir çok şey vardır. Anlıyoruz ki bu adamlar Efendimizin yaşantısını kendilerine bir hakikat kabul edip öyle yaşamışlardır ki onlardan nice adamlar yetişip Osmanlı gibi 600 sene hakimiyet kurmuş ve oldukları yerde düzen adalet sevgi saygı olmuştur. En yakın tarih olduğu için söylenmektedir. Tabi kide sanayi devriminin ardından geliştirilen spekilasyonlar ve yalancı şeyhlerden dolayı bizler şeyh kelimesini duyduğumuzda korkumuz olmaktadır. Halbuki korkulacak değildir mesela Sultan 2. Abdulhamid hakkında bir çok kötü şey söylenmiştir, fakat teknolojiyi almış kullanmış ve kullandırtmıştır( hicaz demir yolları gibi), çünkü İbni Semmak Hz Sultan Harun Reşid'e şu sözünden anlaşılmaktadır ki "Sendeki alçakgönüllülük nice şereflerin üstündedir." Şimdi baktığımızda bu zat ki altın çağını yaşayan bir devletin başında ki adama alçakgönüllükten bahsediyor. Eğer alçakgönüllülük varsa bir olay içerisinde zorlanma vardır. Eyvallah demektir. Yani devletin başında ki adama eyvallah dedirten insanlar, firavun ve Musa hikayesi gibi bir çok noktada kibir ve çeşitleriyle karşılaştığımızı görmekteyiz. Kibir insanı zalim yapar. Zalim olanın niyeti kendisi içindir. Halbuki halkı düşünen bir düşünce sistemi her zaman kazançlı olmuştur herkes için. İşte olayın özü özeti bu Zatların hayatları bizim için çok değerlidir ki, orta doğunun tekrar kalkınmasında ve hepimizin beraberce kardeşçe yaşayabilmemizin araçlarından biridir. Bu arada felsefe dediğimiz şey bize ne olduğunu söyler ama yolu göstermez. Halbuki elimiz bardağı kaldırıp su içmek için bizim için bir araçtır. Su içmem gerektiğini söylemez felsefe. Sadece konuşurlar:)

Tezkiretü'l EvliyaFeridüddin Attar · Semerkand Yayıncılık · 2013396 okunma

·

374 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Doğukan Canbulat