Erdal Öz'ün -Nuri-leşmeyi anlattığı kitabı Burda herkes Nuri: Sarışın Nuri, Ufaklık Nuri, Yozgatlı Nuri, Gılay Nuri, Efendi Nuri, Terzi Nuri, Mavzer Nuri, Kral Nuri. Herkes Nuri olmak zorunda, sistem bunu istiyor... Ne mi var Yaralısın'da? Ev baskınları, kitap yakmalar, insanlık dışı davranışlar, insanlıktan uzaklaşmış duyarsız insanlar, kan, tekmeler, falaka, elektrik, sopalar, çaya, sigaraya,çatala bile özlem, korkular, umutsuz bekleyişler, anılarla yaşamaya alışmak...Yani her şey... Nuri'nin etrafında insanlar var, kızgın insanlar, ona çok öfkeliler ama bu insanların neden bu kadar kızgın olduğunu anlayamıyor. Vurulan oluyor, vuran değil.Vurulan olmaktan memnun, dudağının patlamış olması, burnunun kan boşanıyor olması onu mutlu ediyor. Nuri acı çekiyor, acıları ne kadar büyük olsa da "Uzun sürmez." diyor biter. Korkuyor, çözülmekten korkuyor, "Kendi yüzüme bile bakamazsam başkalarının karşısına ne yüzle çıkarım" diye korkuyor. Çözülmüyor, konuşmuyor. Nuri yaralanıyor, eziliyor bir papatya gibi. Yine dayanıyor. Yeni başlayacak günün ne acılar getireceğini düşünüyor, kestiremiyor ama ölümden korkmuyor, ölüm korkunç gelmiyor ona. Nuri, çayı bile unutmuş, yıllar öncesinde yaşanmış tatlı bir anı olarak hatırlıyor.Bir evin perdesini çekmek, ışıklarını yakmak, çatal bıçak kullanmak bile ona özgürlüğü hatırlatıyor. Nuri, Nuri'lerle dolu hapishane avlusunda doğayı arıyor.Doğa yok.Avlunun üstüne küçücük bir gökyüzünü çivilemişler.Nuri'lerin güneşi bile alınmış. Nuri'ler için yeni bir gün başlıyor.Tutuklu bir gün... Bütün Nuri'lere selam olsun... Okuyun, okutturun. İyi okumalar...

YaralısınErdal Öz · Can Yayınları · 20191,935 okunma

·

592 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çiyaye Sor