Aykut Barış ÇELİK: "CAN KOZALAĞIM": CAN KOZALAĞIM Bir gecenin akşamı yine sarhoşum Belki bu yaşıma kadar ağzıma bir damla alkol sokmamışımdır ama Bahardan yeni çıkan ağaçların şuursuzluğundayım Dalgalıyım, esintili tavırlarım besbelli ki âşkımın meyvesi Bir gecenin akşamı yine fuzuliyim Ortalıkta sersemleşmiş kozalağın derdiyle Bahardan yeni çıkmış gelinciğin dansına mazhar oldum Bu besbelli...

Bir gecenin akşamı yine sarhoşum Belki bu yaşıma kadar ağzıma bir damla alkol sokmamışımdır ama Bahardan yeni çıkan ağaçların şuursuzluğundayım Dalgalıyım, esintili tavırlarım besbelli ki âşkımın meyvesi Bir gecenin akşamı yine fuzuliyim Ortalıkta sersemleşmiş kozalağın derdiyle Bahardan yeni çıkmış gelinciğin dansına mazhar oldum Bu besbelli alışılagelen bir hülya değil Gündüzün ilk ışığıyla güneşe selam duran sokaklar Ağaçları derya bilen martılar Radyonun başında çayla efkâr gideren amca Hengel açan teyzenin kuvvetiyle müptelâyım bir badem dudağa Kara bir kumrunun paslı sokak lambasında saygınlığından Ekşimsi yeşil eriğin mahalle ağalığından Trakyadan göçen yoğun, tatlı telaştan Sıyrılıp gelen bir özlemle tutkunum bir elma yanaklara Dudaklar acı bir bademse tadılmamış Kalbe akan âşkta kan kırmızısı bir pekmez misali O güzelin âşkı bir çeşit manyak ediyor ya beni Bana da böyle bir güzel gün doğduysa Allah'ın bir bildiği var. Sabahın bir körü halı çırpmaya kalkan ablanın çatık kaşlarında Çaydanlığı ocakta unutan yeni gelinin nazında Ot bağlamış kaldırım taşlarının hürriyet davasında Ben o güzelin yokluğunun da müptezeliyim. Akrep yelkovanin âşkına kalkar Köroğulu'ndan ders alır Geçen vakit giden ömre kabristan aranır Gönül dilbere yanarken âşka derman aranır O güzel aldı aklımı da etti özüne vurgun Can kozalağım aç dünyanın arşını ses gelsin Belki bir akıllıysam âşkına bin viraneyim Aç dünyanın şu 7 cihan bağrını Ben sana deli gibi âşığım Şiirler dilsiz gönlümün bağırışları Kavrula kavrula yanan ruhum feryadım Bir beyaz zambak son anlarım Açan gülün tazeliğinde ben acayip âşkının manyağıyım Ölçüsüne, kitabına kafam yetmez bu tatlı sarhoşluğa O ruhevilikle kalem doymuyor yazmaya Fotoğrafları öpmekten heder olan dudaklarımda Bir buse ol benim kendimden geçişim, sevgilim Sahra da açan bir fidan olasılığında Kaderimde ne kadar raslantı varsa Hiçlikten yeniden varoluşa varınca Âşk seninde gönlüne düşünce akıl baştan gidene kadar bir sen sevgilim Elimde şiirler aç kapını ben geldim Dualarında kendimi misafir bileyim Aç dünya arşını, duy beni ben ona çok fena âşığım Sen beni ona eş, onu bana sevgili eyle Allah'ım. Amin... Aykut Barış Çelik

··

12 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aykut Barış ÇELİK