Gönderi
Müstesna Deliler Albümü’nü internetten sipariş etmiştim. Masamdaydı. Okudum bir yerde, yazarı Tüyap’a gelecekmiş, baktım aynı tarihte ben de oralarda olacağım, hem yazarıyla tanışır, hem de bu vesileyle imzalatırım dedim. Dedim ama kitabı okumamıştım ki. Bir gecede okudum kitabı. Gördüm ki okumadan önce, kitapla ilgili, yazarla ilgili herhangi bir düşüncemin olmamasına rağmen yazarını tanımak isteme heyecanıma hak verdim. Ama canıçıkasıca trafik, yazarla tanışmama engel oldu. Başka bir zaman inşallah dedim. Belki Züleyha’yı alır giderdim.
Kitap delileri anlatıyor. Hayır, delileri anlatmıyor meczubları anlatıyor. Yani cezbeye kapılmış olanları. Yani Hayy’dan gelip Hû’ya gidenleri. Kitabı okurken gözlerimin önünden her bir portre, film şeridinde oynar gibi geçti. Çünkü o şeritin bir yerlerinde ben de vardım. Anlatılan bir olsa da kahraman bindi işte. Orada burada şurada, her yerdeydiler. Ama kimse onlara yazarımız gibi bakmamıştı. Birçok satırda gözyaşlarıma hâkim olamadım desem beni ayıplamazsınız değil mi?
Öyküleri kitabın kendisine bırakıyorum. İşte kitaptan altını çizdiğim cümleler:
Dağ yollarına doğru yürüyen adamların kente doğru yürüyen adamlardan ferah bir yanı olduğu inkâr edilemez.
*
TV’lerde ne çok psikolojik deli var, vurdular mı zihnimizi uçuruyorlar. Ve delilikleri için madalyalar, ödüller alıyorlar
*
Bir delinin elinden tutabilirsiniz. Bir delinin yüzüne dakikalarca hayranlıkla bakabilirsiniz. Bir deli size hayatın anlamını anlatmadan öğretebilir. Ama bir psikopat iki dakikada sizi haytan kopartabilir.
*
Bir masumla yan yana resmi olan adam yeşil pasaporttan ötesine sahiptir.
*
Bir deli öldüğünde ölen sadece insan değildir! Onunla birlikte ölen çocukluğumuzdur. Masumluğumuzdur. Muzipliğimizdir. Yüzümüzdeki samimi gülümsemelerdir.
*
Gün gelir gücünün yetmediği deli eder insanı. Önce dişini sıkarsın sonra aklını. Taşı sıksa suyunu çıkaracak nice yiğit haksızlık karşısında karınca denli küçük kaldığında deli olur.
*
“Delilik” bir lütuftur, bir makamdır; her akıllıya ve aklıevvele nasip olmaz bir nimettir “zor yıllarda.”
*
Suya, suyun kaynağına başkoymuş bir adam ne yapsın testi testi suyu? O yüreği kanar mı ummana âşık olmuşken.
*
Hakikat, dillendikçe, tekrar ettikçe bu çağda her nedense taraftar bulmaz. Öyle ya, insanları, kavramları, hayatı ne çabuk tüketiyoruz.
*
Bir hikâye yazmak, yandığında yok olacak bir kâğıda kan izi bırakmak değil mi oysa!
*
Aşk döner döner vurur, aklına bakmaz adamın.
*
Şeytanı dellendiren insan; erkeği dellendiren kadın; kadını dellendiren çocuk; çocuğu dellendirense oyuncak… Burası dünya.
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.