Ayfer Kadife: Güneş doğmuyor günlerime, Karanlıklarda kalmışım hep anne Büyüdüm tanıştım artık birçok şeyle En çokta dertleri dertleri tanıdım ben anne Daha uzun bir yolumun olduğunu söylüyorsun Bilmiyorsun ki, ben çok yoruldum Taşınmaz yükleri omzumda buldum Yoruldum anne hem de çok yoruldum. Fazla bir şey istemedim hayat denilen bu yolda Biraz mutluluk biraz...

Güneş doğmuyor günlerime, Karanlıklarda kalmışım hep anne Büyüdüm tanıştım artık birçok şeyle En çokta dertleri dertleri tanıdım ben anne Daha uzun bir yolumun olduğunu söylüyorsun Bilmiyorsun ki, ben çok yoruldum Taşınmaz yükleri omzumda buldum Yoruldum anne hem de çok yoruldum. Fazla bir şey istemedim hayat denilen bu yolda Biraz mutluluk biraz sevgiden başka Her insanın bunları istemesi hakta Bana neden açılar hep açılar kalmakta. Düşünüyorum hep kendi kendime Nerde hata yapıyorum nerde ben diye Kime sevgi ile yaklaştıysam üzüyor nedensizce Anlamıyorum ki SEVGİ nasıl bir şey ilde Biliyor musun anne tek yoldaşım yalnızlığım. Hatırlıyor musun bazen gece yarıları uyanıp Hala yatmadın mı sen diye kızdığın günlerde Hep onunla dertleşiyordum Ona anlatıyordum her şeyimi Döküyordum içimde kopan fırtınları sessizce O beni dinliyor sırdaşım oluyordu anne Bugün bir şeyi daha fark ettim Bu beni çok ama çok üzdü anne Bu şiirde yazdıklarımı sana bile söyleyemiyorum Senden bile uzak kalmışım dertleşemiyorum Böylesine bir hayat yaşıyorum, yaşamak denilirse Nerden nereye gidiyoruz böyle bilmiyorum Annem canım her şeyimle bile dertleşemiyorum Bize ne oluyor böyle anlamıyorum Yoruldum anne hem de çok yoruldum. Şafak Karakoç

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayfer Kadife