Ölüm de bulaşıcı değildir ama herkes ölür
Bugünlerde hepimizin aklında sorular var.
Ne zaman normal hayata dönecek? Sevgilim beni unutur mu?
Kilo almamak için ne yapmalıyım? Bu virüs nereden çıktı, yarasayı kim yedi?
Hayatın telaşını doruklara kadar taşıyan insanlara da kulak verdik. Ve hepimize şüphe ve zihin açıklığı getirdi.
Peki ya veba, veba ise bir felaketti.
Teknolojinin gelişmediği dönemlerde insanları alt eden bu virüs birçok kişinin ölümüne sebep oldu. Birilerinin gerçekten bir şey yapması gerekiyordu.
Albert Camus'nün bu kitabı baştan sona felsefi bir dokuya sahip. Yani her cümle, her olay her karakter...
Yaşanan yerin Oran'ı " canlı" denemez ama salgına maruz kalan bir varlık olarak sunar. Camus 'nün bu romanında da pek " canlı" değildir. Camus heyecanların, duyguların , düşüncelerin, yapıp ettiklerimizin... ölümcül bir anlamsızlıkla mühürlendiğini vurgular.
Kitabı okurken aklıma José Saramago'nun "Körlük" kitabından bir alıntı geldi.
"Ölüm bulaşıcı değil ama herkes ölür."
Bu günlerden çıkardığım bir düşünce aslında insan da bulaşıcı bir varlık, düşüncelerimiz birbirimize bulaşır, davranışlarımız birbirimizi etkiler her şey bulaşır bize eğer insan olmayı becerebilirsek aslında ne kadar çok virüs ile baş etmiş oluyoruz.
Ve insan sahip olamadıklarını ya da olduklarının peşine düşmeye başlıyor. Bu olayı Tanrı'nın bir felaketi olarak gözlemleyenler var tabi ama bir mucize sonucunda ya da bir felaket sonucunda inanmak bana çok mantıklı gelmiyor. Tabi veba zamanın da da olduğu gibi hatta şu zamanımız da bile var bazı hurafeler bunun yaşanması gerektiğini " Tanrım çok günah işledik bize de bu virüsten nasip et cezamızı ödeyelim" diye dua etmişlerdir
Aşk geleceğe mi muhtaç?
Bugün aşık olduğu kişiye ya da sevdiklerinden ayrı kalan pek çok kişi var ama özlem duygusunu bile hissetmeyi özlemişiz.
"Aşkın biraz olsun geleceğe gerksinimi var salgın ise " şimdiye" çekiyor insanları.
Daha fazla spoiler ( tdk ve İlber Ortaylı türkçeyi iyi kullanmadığım için kızsa da başka kelime bulamadım) vermeden. Sadede geliyorum. Bugün de virüs bittiğin de bence her şey biraz yeniden başlayacak. Özellikle bazı insanlar yaşadığı zenginliğin ya da fakirliğin bir önemi olmadığın hayat biz var olduğumuz sürece var olduğunu, parfümlerin kolonyadan değerli olmadığını anlamışlardır umarım.
Camus'nün diğer kitaplarını da okumak istiyorum bir an önce, önerene ve yazan Camus'ye ve okuduğum için de kendime teşekkür ederim.
