Kitabın adının geçtiği yeri okuduğunuzda eminim o kısma kalbinizi bırakacaksınız. Öyle masum bir hikâyeydi işte. Onun hakkında pek bir şey demeyeceğim bu yüzden. Büyü bozulmasın... Bu kitabın Sait Faik'in diğer öykülerinden farklı bir yanı var. Bu kitapta hikâye anlatmayı bir kenara bırakmış ve bir yazar olarak o hikâyeler nasıl yazılıyor bunu anlatmış Sait Faik. Bir nevi kendine, kendi yazma sürecine dışardan bakmış. Adeta bize okuduğumuz öyküler nasıl meydana çıkıyor bunun cevabını vermiş. (Misal yazarın anlatacağı şeyleri öyküde hangi kahramanın bakış açısından sunacağına dair karar verme sürecini okuyoruz bu kitabın başlarında. Önce bir köpeğin gözünden anlatacağını söylüyor daha sonra vazgeçip adamın yanına kendi gidiyor. vs. vs.) Sait Faik'in diğer kitaplarını okuduysanız şunu fark etmişsinizdir. Onun kitaplarında birkaç tane öykü bulunur ve bu öyküler birbirinden çok farklıdır. Ancak Havada Bulut diğer kitapları gibi değil. Zincire benzetebileceğimiz bir anlatım yapısı var. Öyle ki anlatım yazarın kendinde başlıyor, daha sonra posta müvezziine geçiyor, daha sonra köpekli adama, daha sonra köpekli adamın sevdiği kadına derken zincirin bir halkasından diğerine geçerek her kahramanın hikayesini biz okurlara geniş geniş anlatıyor. Bu anlamda Havada Bulut birbiri ile bağlantısı bulunan bir hikayeler zinciri aslında. Hatta bazı yerlerde bu zincirin halkaları arasındaki bağlantıyı yine yazarın kendisi oluşturuyor. Birinin hikayesini anlatırken bir anda kamerayı kendine çevirip bir zamanlar karşılaştığı başka bir hikâye ile bağlantı kurup o kişiden devam ettiriyor anlatımını. Okurken bazı yerlerde kafanız oldukça karışabilir. Çünkü bir an okuduğunuz kişinin Sait Faik mi, köpekli adam mı yoksa başka biri mi olduğunu karıştırıyorsunuz. Düğümlendiği yerde çözmek kolay değil yani. Yine de sımsıcak bir öykü. İnsanın içini ısıtıyor, yer yer huzurla dolduruyor, bazen hüzünlendiriyor, bazen kahkaha artırıyor. Hayat gibi kısaca... Sait Faik okumak hayat gibi, bu durum anlatılanların hayatın içinden olmasından mı kaynaklanıyor yoksa başka bir şeyden mi bilmiyorum ama şunu biliyorum ki yaşayarak okuyorsunuz Adalıyı. Onu okudukça eminim bir süre sonra Ada halkından biri olacaksınız siz de. Barba'yı, Hıristo'yu, Yorgiya'yı, kimi zaman bakkal kimi zaman garson olarak gördüğünüz Yani Efendiyi, Eleni'yi, Katina'yı, Sofya'yı, Matmazel Todori'yi gördüğünüz yerde tanıyacaksınız. Ve bir gün bir kilisede ölüm çanının beş dakikadan az çaldığını duyduğunuzda diyeceksiniz ki "Fakirin çanı az çalarmış, ölen mukakkak çok fakir."

Havada BulutSait Faik Abasıyanık · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20192,934 okunma

··

442 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

•••MERVE•••