Mitolojide bir hikaye vardır. Nymphia Echo ormanda gezinirken avcı Narcissus 'a aşık olur ama karşılık bulamaz bunun acısı ile mağaraya, dağlara saklanır ve acısı kendisini tüketir kendinden geriye sadece yankısı kalmıştır, buna üzülen tanrılar Narcissus' u cezalandırmak isterler bir gün ormanda su içerken nehirde gördüğü görüntüsüne hayran kalır Narcissus, görüntüsü kendisini öylesine cezbeder ki alamaz gözlerini kendinden. Nehrin başında uzun süre kalır her şeyi unutur o kadar zaman geçer ki artık yaşamı son bulmuş ve yerinde çiçekler vardir, nergis çiçekleri. Modern zamanın Narcissus 'u Dorian Gray hemcinslerinin bile aklını başından alan güzellikte, henüz karşıt bir tepkiyle karşılamadığından dünyaya iyimser bir aynadan bakan mutlu bir genç. Basil onun resmini yaptığında resme hayran olup neden insanlar değişirken resimler değişmez keşke tersi olsa diye bir dilekte bulundugu an bütün dünyası değişmeye başlar. Bu değişimde en az Basil kadar ondan etkilenen güzelliğine hayran kalan Lord Henry'nin de katkısı vardır onun konuşmaları ve hediye ettiği kitap sonrası Dorian da büyük değişiklikler baş gösterir. Çok sevdiği kadından bir anda soguyup ona gösterdiği acımasız tavır ve neticede kadının intiharı ona için için haz verir o an bu durumdan pişman olmaz eve döndüğünde bir şeylerin ters gittiğini fark eder. Evine getirdiği portrede kendinde olmayan bir değişiklik bakışlarında bir farklılık ve acımasızlık fark eder korkuya kapılan Dorian resmi saklar ve kullanılmayan eski bir odaya üstü kapalı olarak hapseder. Bundan sonra Dorian ne olursa olsun asla yaşlanmayacak oysa resim her gün biraz daha çirkinleşip biraz daha eskiyecek ve portredeki insanlıktan çıkacaktır. Sonrası, ana ve yan kahramanların akıbeti kitapta anlatılıyor. Dorian in karanlık dünyası bütün kötülükleri odada ve portrede saklaması bir nevi kendinden kaçış bir nevi kendi ve görüntüsü ile uyum sağlayamamis olmanın hüznü, saklı olmak istediği ve olamadığı yapmak istemediği ama yaptığında da haz almaktan geri durmadığı bütün olaylar dizisinde beni üzen şeylerden biri onun mutlak yalnızlığı oldu ve yalnızlığı çoğaldıkça artan kötülüğü. Öte yandan baktığımızda, Dorian aslında tam bir hedonist yeni hazlar yeni tatlar ve değişiklikler peşinde sürekli değiştirdiği hobiler zevkler eşyalardan açıdan kaçıp mutlak güzelliği değişmeden mutlu olma çabası bunu gösteriyor oysa yazar epikuroscu bir yaklaşım benimsetmis olsa idi Dorian'a hazzin, maddi şeyler kötü şeylerden ziyade ruhu iyi yönde besleyen her davranışın haz olduğunu ve önemli olanın ruh dinginliği olduğunu algilayabilir belki bir çok yanlıştan uzak kalabilirdi. Bazı catismalarindan bunu görmek mümkün fakat o çizgiyi asamiyor garibim Dorian. Kitapta yer Lord Henry ye ait olan diyaloglar bazen kabul etmediğim düşünceler olsa dahi fikrini kendinden bu kadar emin anlatması açısından guzeldi fakat kendi tutarsızlığı ve bir şeylerin ters gittiğini kitabin sonundaki bir kaç cümlede görmek mümkün. Insani değiştiren biraz da insanın yaşantısı ve seçimleridir biz çizgilerimize yaşlanmış olmamıza ve eskimemize rağmen yüzümüzde belirecek alçaklık riyakarlık ve kötülük çizgilerinden uzak kalalım yeter. Güzellik gördüğümüzun ötesinde bir izdusumu bunu koruyalım yeter

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · Everest Yayınları · 202072,8bin okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Simge...