Sen Duygu Katilisin...
Acı uyumuyormuş...Dün gecenin bir yarısı gözlerimi sensizliğe araladığımda hissettim , soluma çökmüş bir ceset yığını varlığın.Nefes alamıyordum , aslında bu durumdan rahatsızlık duyduğumdan pek emin değildim. Ülkeler , şehirler , caddeler , sokaklar ve en önemlisi sen , uyuyordun.Oysa benim düşlerim uyanıktı ve birer birer intihar ediyorlardı ...Bense bu sancılı kıvranış ta acıma inat gözlerimi sımsıkı kapatıyorum.SIMSIKI....
Bir süre sonra direnişim son buluyor , sessizliğime sarılıp bende uykuya dalıyorum.
Sabah gözlerimi açar açmaz, seni seven yanlarıma bir kaç bıçak darbesi daha alıyorum Nasıl oluyor da bir insanın yokluğu ağırlık yapabiliyor ....Mantığımı zorluyorum , olmayışın bir ağırlığı var mıydı, kimse söylememişte bana hiçliğin sonsuz yer kapladığını...
Tükendiğimİ hissediyorum , hayattan el ayak çekmek üzereyim.Ve hala , alışkanlıktan mıdır bilinmez , nefes alıyorum ...KAHROLASI nefesim diyorum , ruhumun ölüşünün ardından yaşamaya çalışan bedenime içten içe küfürler savururken....
ah be bedenim diyorum , hayat güzel değil lütfen sende ruhum gibi yaşamaktan vazgeç .. Bedenim , benliğime inat daha da sarılıyor hayata , daha çok çekeceğin acın var dur nereye der gibi....
Bende ki sensizlikte o kadar karanlık ki... Kör oluyorum orada... Bazen de birinin gözümü bağladığını sanıyorum...
Sonu olmayan bir yol oluyor bazen bendeki sensizlik... Bazen de nerede olduğunu bilmeyen bir deli gibi oluyorum...
Oysa ne gözlerim bağlı ne körüm ne de nerede olduğunu bilmeyen bir deliyim...
Sadece biraz sensiz kaldı yüreğim ve şimdi ne yapacağını bilmiyor...
Konuşmak çok zor oluyor artık. Bunun bilincinde olmak daha da içime kapanmamı sağlıyor. İnsanlar her bir zerreme acı veriyorlar ve bu her şeyden daha çok üzüyor beni.
Sol yanımda bir yer hiç sönmeyecek alevlerle boğuşuyor. Ve ben bunu kimseye anlatamayacak kadar yalnız bir kimseyim. Gözyaşlarım zamanla lav misali daha çok yakıyor orayı... Ben karamsar duyguların içinde boğulmaktan korkuyorum. Gökyüzüne bakıyorum derin bir nefes çekiyorum. O oksijen ciğerlerimde dolaşırken bile dünyaya fazla olduğumu haykırıyor içimde.
Eskisi gibi mutlu olmayı, umutlu görmeyi, rahat nefes almayı, sevilmeyi, sevmeyi, gökyüzüne sahip olmayı hiç biri olmayacak... İşte bu sonsuz bir acıya ev sahipliği yaptırıyor sol yanımı... Ve uçurum ortadan ikiye ayrılıyor ben hiç beklemediğim bir zamanda uçurumun en dibine düşüyorum...
Sen yalansın
Senin cümlelerin yalan
Sen karaktersizsin
Sen yarımsın
Sen KATİLSİN
··
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.