2018'in ilgi çeken ve yazarın okuduğum bu ilk kitabı; bir yere ait olmanın, yerleşmenin kısaca evlerimizin hikayelerinden oluşuyor. Kalanlar hikayesinde; gidenin ardından alışılmışlıktan kopabilmenin zorluğunu, Son Bir Çay'da; ana kuzusu bir eski sevgilinin annesinin ölümüyle yaşanan mizah dolu yaşam dürtüsünü, Annemin Çadırı'nda; yaşanan depremin çekirdek bir ailenin gizli kalmış beklentilerin fırlayıp değişimler yarattığı duygu çatlaklarını, Görüşürüz 'de; baba ile kızı özelinde aslında her zaman yaşanıp gizli kalmış özlemlerini ve Kız Kardeşim Handan'da ise; annelerini ergen yaşlarında kaybeden iki kız kardeşten büyüğü Handan'ın onun yerine geçerek hayatından vazgeçmesini, gün gelip bir fotoğraf bazında gerçeklerle yüzleşmesini, fakat yine de kardeşi Aliye'yle hüzünlü dayanışmasını okuyacaksınız. Yazarın dili oldukça sade, birkaç yönden Livaneli'yi andırıyor. Modern hayatta devam eden ve geçmişten beri hiç değişmeyen acı gerçekler kurgulanmış sanki. Beş hikayede de kadınlar başrolde ve bu yönüyle kadın yazarımız betimlerken hiç zorlanmamış bazı kısımları. Cümlelerin çoğu devrik, düz anlatımı kimi yerlerde süsleme adına belki zorlamış. Mizah, ironi, mecazlar yerli yerinde. Nostalji ve empatik vurgular dozajında. Kısacası ben beğendim. 1980 doğumlu #melisakesmez edebiyatımıza hoşgelmiş. Diğer iki hikaye kitabını da okumak isterim doğrusu.

Nohut OdaMelisa Kesmez · Sel Yayıncılık · 20186,7bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.