Gönderi
Bir ve ikisini okuyup üçüncüsünü de merakla bekleyenlerdendim. Beklediğime değdi. Ve diyorum ki Özkan Öze duygularımıza tercüman olmuş. Çok az kitap yazarı için söylediklerimi Özkan Öze için de söyleyebilirim: Yazarımıza samimiyetinden, gayretinden, çocuklarımız, gençlerimiz ve bizim için ürettiklerinden dolayı teşekkür ediyor, onu Allah için seviyoruz.
Diliyorum Rabbimizden, yazarımız zor konuları; hep böyle kolay okunur, kolay anlaşılır yazsın. Dualarımız hep onunla. Kolay okunur derken kolay yazılmadığını elbette bilenlerdeniz... :)
Merak edenler için bir kaç alıntı bırakıyorum buraya: "İnsanların birbirlerine yapabilecekleri en büyük kötülük, en ağır haksızlık. Birinsan aklının savunabileceği en aptal düşünce ve en zalim ve en haksız... Ve Allah'a atılabilecek en ağır iftira!" "Yuh!O da neyi nesi Filozof?" "IRKÇILIK!"
*
Farklılıklar bizi birbirimizden ayıran kırmızı çizgiler değildir. Bir arada olmamıza anlam katan, renk katan, zenginlik katan özelliklerdir. Tıpkı bir bahçedeki çiçeklerin farklı farklı türlerde, renklerde ve kokularda yaratılmış olmasının güzelliği ve zenginliği gibi.
*
Bir insanın yanlış fikirlerinden dönebilmesi samimiyetini gösterir.
*
Acımak bir gün geçebilirdi, ama sevmek geçmezdi.
*
Daha iyi, asla daha kolay olmaz çaylak.
*
Sevmek yeter. Ve bir şeyleri sevebiliyorsan, yaşadığın hayat, asla saçma ve anlamsız bir hayat olmaz. Evet, belki saçma sapan şeyleri, anlamsızca sevdiğimiz de olur Ve bu yüzden saçma sapan şeyler yaptığımız da olur. Fakat sevebilmek... Bir çiçeği, bir yıldız, bir yemeği, bir kediyi, bir kuşu, bir ağacı, bir taşı, bir dağı ve bir başkasını ve bütün bunları Yaratan'ı sevebilecek bir kalp taşıyor olmak, hayata anlam olarak yeter.
*
Çünkü sevmek, severek öğretilebilen bir şeydi.
*
Eğer insanı sadece etten, kemikten, kastan, kandan, dişten, tırnaktan, deriden, saçtan bir organizma olarak görürsen, ancak o zaman fark eder! Ancak o zaman bir kısmını diğerlerinden, bazı özelliklerinden dolayı ayırabilir, bazılarını üstün, bazılarını da alt seviyede sınıflandırabilirsin. Oysa bir insanı insan yapan şey, ruhudur. Aklıdır, kalbidir, vicdanıdır, karakteridir, duygularıdır. Özlemesidir, hüznüdür, kederidir, neşesidir, sevmesidir Çaylak. Ruhun ırkı yoktur.
*
Bu arada
yeni karakterimiz Karanfil'e de hoş geldin diyorum...
··
88 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.