Sevgili Dostlar,
Haklısınız. Yanılttım sizi. Siz hep bir şeyler beklediniz, ben yapmayı beceremedim. Beni hiç aramayıp benim sizi az aramamdan şikayet ettiniz. Öyle ya hep aramalıydım ben. Sizin tükenmez dertleriniz vardı sonuçta. Oysa ben öyle miyim, gamım yok kasavetim yok!
Hiç olmazsa bana ihtiyaç duyduğunuz sürelerde gerekeni yapmalıydım. Alttan almalıydım, düşünen, soran, ilgilenen olmalıydım. Sonra çekip gittiğinizde zaten bana ihtiyacınız kalmayacaktı. Ama yan yana isek muhabbetimizin mücadelesini vermeliydim. Sonuçta ben rüşvetsiz sevilebilen biri değilim.
Evet, hepiniz haklısınız. Üslubum da kötü benim. Beyim derken perkitirim, incitirim, üzerim. Hem sonra telafi etmek de gelmez elimden. Aslında önceden telafi etmeye uğraşıyordum sonra baktım olmuyor, beklediğim kapılar açılmıyor. Ben de vazgeçtim beklemekten. Bu defa da beklemiyorum diye kızdınız. Haklısınız tabii, gönül kapılarında bekçilik etmektir benim işim, kapı açılsa da açılmasa da ben beklemeliyim.
Bir de topluluk içinde surat asma huyum var. Nemrut suratlının tekiyim. Meclislerde tat kaçırırım. “Yahu madem sohbet etmeyi bilmiyorsun, gitme insanların yanına, varlığınla zulmetmeye ne hakkın var,?” diyeceksiniz, haklısınız. Yardımlarınız sayesinde bu alışkanlığımı da terk edecek gibiyim.
Zaman zaman kendimi değerli hissetmişliğim var ama haklısınız; basit, küçük, kıymetsiz bir insanım ben. Olmasam da oluyor hep hatta olmadığımda daha iyi oluyor. Kendimi nimetten saymamam gerektiğini de sayenizde öğreneceğim. Hem zaten bal olsam yenmem, o derece yani..!
Hal böyle vahim olunca çok düşündüm biliyor musunuz? Benimki de soru işte! Nereden bileceksiniz? Hiç derdiniz, işiniz yokmuş gibi oturup bir de beni düşünecek haliniz yok ya!
Neyse çok düşündüm işte ben, ne diye dünyanızda yer kaplıyorum, diye. Sonra baktım güzelliklerinize, kıymetinize, şikayetlerinize, gördüm ki bir pervane gerek size.
İşte benim kaderim pervane olmak... Arkadaşa, dosta, cana, can sayılana velhasıl yolu ömrümden geçen herkese pervane olmak... Hiç vazgeçmeden etrafınızda dönmek sonra da yanıp tükenmek...
Tabii ki kırıp, döküp parçalayabilirsiniz beni, tabii ki üstüme basıp basıp geçebilirsiniz zira bendenizim, pervanenizim...
İşte benim kederim, şey yani kaderim...
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.