giriş
“Zaman/mekân sıkışması”* terimi, insanlık durumunun para metrelerinde süregiden çok yönlü dönüşümü özetler. Bu sıkışmanın toplumsal nedenlerine ve sonuçlarına bakıldığında, küreselleşme sürecinin genellikle varsayılan ortak etkilere sahip olmadığı gün gibi ortaya çıkacaktır. Zaman ve mekânın kullanımları hem keskin bir şekilde farklılaşmış hem de farklılaştırmıştır. Küreselleşme ne kadar birleştirirse o'kadar böler; birleştirirken böler; yerkürenin tek tipliğini teşvik etme nedenleriyle bölme nedenleri özdeştir. İş, finans, ticaret ve enformasyon akışının yerküresel boyutlara ulaşıyor olmasımn yanı sıra, bir “yerelleşme” mekân sabitleme süreci de işlemektedir. Bunla rın arasında, birbiriyle yakından bağlantılı iki süreç, tüm insan nüfusunun varoluş koşullan ile her bir yerli nüfusun çeşitli kesimlerinin varoluş koşullarını birbirinden kesin çizgilerle ayırmaktadır. Bazıları için küreselleşme olarak görülen şey, başkaları için yerelleşme anlamına gelmekte; bazıları için yeni bir özgürlüğün işaretini veren şey, başkalarının üzerine davetsiz ve kötü bir kader gibi çullanmaktadır. Hareketlilik, gıpta edilen değerler arasında en üst sıralara yükselmekte; ve her zaman eşitsiz dağıtılan kıt bir meta olan hareket özgürlüğü hızla, geçmodern ya da postmodern zamanların temel katmanlaştırıcı unsuru haline gelmektedir.
(* Zaman/mekân sıkışması (time/space compression):Bu terimi ilk kullanan David Harvey olmuştur. Postmodemliğin Durumu adlı kitabında Harvey şöyle der:“... mekân ve zamanın nesnel niteliklerinde öylesine devrimci değişimler olur ki, dünyayı görüş tarzımızı, bazen çok köklü biçimlerde, değiştirmek zorunda kalırız.” Zaman/mekân sıkışması kavramı işte bu değişim sürecine işaret eder. Bu konuda daha fazla bilgi edinmek için bkz. David Harvey, Postmodemliğin Durumu, çev.: Sungur Savran, MetisYay., 2003, s. 270,291-342.)
Sayfa 8 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.