Kitabın girişinde ta'dil-i erkan konusunun hem önemi hem de hükümlerinin cem edildiği açıklaması yapılmış. Bilgisizlik veya gevşeklik neticesinde önemini yitiren bu bilgiler öğrenilmeli ve bir an evvel uygulamaya geçmeli diye düşünüyorum. Peygamber Efendimiz (SAV) in vefatı öncesindeki vasiyeti olan namaz konusu ne yazık ki layıkı vechiyle ciddiye alınmıyor/alamıyoruz. Zira namaz kılınsa bile ta'dil-i erkan yönüyle eksik kalıyor. Böyle olunca Allah korusun son nefeste tehlike ve ahirette bu namazların yüze vurulması gibi bir takım afetlere uğranılacağı hadis-i şeriflerde zikredilmiş. Kitapta "Genel olarak ta'dil-i erkan; rükuda, secdede, kavmede (rükudan kalkıştaki duruş) ve celsede (iki secde arasındaki oturuş) uzuvları sakin ve düzgün bir halde durdurmaktır. Bunların unutularak terki sehiv secdesi, kasden veya bilgisizlikten terki namazın iadesini gerektirir" denilmiştir. Kaynaklarda Resulullah'ın (SAV) ta'dil-i erkansız namaz kılan kişiye: "Dön namaz kıl, çünkü sen kesinlikle namaz kılmadın." buyurduğu, yine namaz kılarken horozun yem gagalaması gibi acele davranan bir kişiye " Bu kişi bu hal üzere ölecek olsa Muhammed (SAV) in milletinden (dininden) başkası üzere ölür." ve yine; "Ey Müslüman cemaati rükuda ve secdede belini doğrultmayan kişinin namazı yoktur." dediği belirtilmektedir. Çok basit gibi görünen bu tavır, namazda halet-i ruhiyemizin de sakin olması ile bir iç huzur ile sağlanabilir. Dünyadan tam olarak kopmadan durulan namazda, hızlı kılma gayretiyle şeytanın eline vesvese kozu verilmiş oluyor. 3-5 dakikada çabuk çabuk ve elde sadece yorulmanın kaldığı bir hal ile başbaşa kalınıyor. Sonra namaz kılan ve yalan söyleyen, namaz kılan ve hak yiyen, namaz kılan ve zulmeden, namaz kılan ve namaz kılmamış gibi olan kişiler etrafımızda boy gösteriyor. Oysa "Namaz sizi kötülüklerden alıkoyar." hadisi bunun böyle olmayacağını tarif etmiştir. Velhasıl bize hediye ve af sebebi olarak bahşedilen namaz, kalbimize girmeden kılındığında semerelerini almak bir yana, aksi halde bize vebal olarak geri dönüyor. Zaten bu durum 30 madde halinde kitabın sonunda ayrıntılarıyla anlatılmış. Son olarak; İmam-ı Rabbani (KS) şöyle buyurmuştur: Ta'dil-i Erkan (namazın rükunlarını yavaş ve doğru yapmak) ekseri insanlarca terk edilmiştir. O halde sadece bu ameli ihya etmenin sevabı Allah (CC) yolunda canını vermiş şehidin sevabından daha fazladır. (Mektub no:87,2/136)

Ta'dil-i Erkan RisalesiAhmet Mahmut Ünlü · Cübbeli Ahmet Hoca Yayıncılık · 2013195 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ehl-iKıraat