Gönderi

Milliyetçi amentüye göre, halkın içinde uzlaşmaz sınıflar ve dolayısı ile sınıf düşmanları yoktu. Fakat halkın düşmanları vardı. Düşman yabancıydı, kendi ülkesinde kalmayıp halkımızın arasına karışan, ülkemizde bir asalak, sağlıklı bir organizmayı hasta edecek bir mikrop olarak yaşayan bir yabancı. Bu yabancı, bu “ öteki “ , görünüşü, dini , dili ve hatta kokusuyla ayırt edilebilirdi. Bu fikrin cisimleşmesi için milliyetçilik en çok, kendi ülkesi olmayan ve bu nedenle heryerde bir yabancı olarak yaşayan bir halk olan Yahudileri hedef tahtasına koyuyordu.
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.