Uhut'tan
Koşup gelen
Birkaç müslüman:
Eyvahlar olsun, eyvahlar olsun
Yeryüzü Efendisini kaybetti
eyvahlar olsun!
Sümeyra kadın ekmek yapıyordu
Elleri sakindi
Gözleri dalıp gidiyordu
Sanki maverayı seyrediyordu.
İçinde bir mahşer kaynıyordu.
Yüreğinde Uhut dalgalanıyordu.
Apansız sıçradı
Çocukların göz nuru gençlerin yürek aydınlığı
İhtiyarların dilde duası gönülde umudu
Evrenin Efendisine ne olmuştu.
O'na bir hal mi olmuştu.
Sıçradı kalktı Sümeyra kadın
Başörtüsü havada dalgalanıyordu
Unlar toprağa saçıldı, küller hamura karıştı
Medine sokakları hızla kayıyordu
evler bir bir tükeniyordu
Sümeyra kadın bendinden boşanmıştı
Bağrını döğüyordu.
Sonra Uhut göründü
Sonra müminlerden bir kalabalık gördü
Koştu yanlarına erişti
--- Resulullah nerede ?
Dediler:
--- Ey sümeyra başın sağolsun
Bilmiyoruz Resulullah nerede
Ama
Bu gömdüğümüz kardeşindir,
Allah katında
Şehittir.
Sümeyra dedi:
Allah Rahimdir
Ona bu rütbe
Mübarek olsun
ama ben Resulullahı soruyorum.
Sümeyra seğirtti
Gitti gitti
Yeniden bir topluluk gördü
Durmayıp sordu:
--- Resulullah nerede ?
Dedi Müminler:
--- Bilmiyoruz ama gömdüğümüz erkeğindir
Muradına erendir
Elbisesiyle gömülendir.
Dedi Sümeyra :
--- Hamd olsun, ona şehitlik kutlu olsun
Ama bir haber verin
Resulullah nerede ?
Sonra gördü O'nu
--- Hamd olsun
Dostlarını gördü
--- Hamd olsun
Buluştular
Görüştüler
Biliştiler mü'minler
--- Hamd olsun.